Regierung und Fraktionspolitisch [Polityka]

[Princeps]

Rada Pięciu

Potocznie nazywana Rada Pięciu to rzeczywisty rząd republiki, składający się z pięciu najważniejszych oberregentów (ministrów w państwie). W skład rady wchodzą następujące urzędy:


Oberregent dyplomacji
Potocznie nazywany kanclerzem. Odpowiedzialny za prowadzenie korespondencji i poselstwami ze swoimi odpowiednikami zza granicy, a także przyjmuje poselstwa z innych krajów.

Oberregent skarbu
Odpowiedzialny za kontrolowanie finansów republiki, przeprowadzanie niektórych inwestycji oraz kontroli wśród urzędników.

Oberregent porządku
Odpowiedzialny za organizację pospolitego ruszenia i werbunku do armii republikańskiej. Dodatkowo na jego barkach spoczywa podtrzymanie porządku na terenie republiki, wskutek czego posiada również zwierzchnictwo nad milicjami.

Oberregent handlu i rzemiosła
Odpowiedzialny przede wszystkim za sprawy związane z handlem, miastami i flotą republiki.

Oberregent ziemiański
Odpowiedzialny za sprawy związane z prowincją, gospodarką rolną oraz lasami i innymi terenami będącymi własnością republiki (terenami publicznymi)

[Princeps]

Pozostałe wyższe urzędy

Oberregent gwardii republikańskiej
Odpowiedzialny za dowództwo nad gwardią republikańską lub oddziałami zaciężnymi republiki. Formalnie nie podlega on oberregentowi porządku, jednak natychmiast przechodzi pod jego rozkazy w momencie gdy republika znajdzie się w stanie wojny.

Oberregent prawdy
Dba o utrzymanie bądź rozpowszechnianie wartości republikańskich wewnątrz kraju i poza jego granicami.

Oberregent sprawiedliwości
Odpowiedzialny za organizację i sprawne funkcjonowanie sądów.

[Princeps]

Organy doradcze

Prorektor Akademii w Graufstadzie przy rządzie republiki
Wybierany przez rektora akademii. Jego zadaniem jest udzielać rad samemu lub poprzez odpowiednio wybrane osoby z akademii.

Regent wiary
Formalny przywódca kapłanów interyzmu.

[Princeps]

Frakcje w republice

Sprawami ważnymi dla kraju lub przy większych reformach zajmuje się Dieta składająca się z przedstawicieli poszczególnych prowincji i miast, wybieranych lokalnie i zbierających się w stolicy jedynie co jakiś czas – najczęściej do podjęcia konkretnej decyzji (jednak nie rzadziej niż co 4 lata). Podczas zjazdów Diety podejmowane są również decyzje co do zastąpienia/wyboru Oberregentów. Członkowie Diety mogą być niezależni bądź zrzeszeni w nieformalne frakcje którym dla uproszczenia czasem przypisuje się konkretny kolor. Choć mają one w głównej mierze wyraźne grupy poparcia, to jednak nie są one ściśle ustalone. Obecnie w Diecie można wyróżnić cztery takie ugrupowania:

• Reformiści/umiarkowani - tzw. biali - ugrupowanie rządzące w roku 801. Wywodzą się oni z nielicznej, lecz jednak obecnej podczas rewolucji, grupy żaków i wychowanków Akademii w Graufstadzie, dlatego też często mówią o sobie jako o kontynuatorach myśli Rinalda - największego bohatera rewolucji. Obecnie jednak trzon poparcia dla reformistów skupia się wokół średnio i mniej zamożnego mieszczaństwa, a także wśród chłopstwa na północnych prowincjach. Białym często zarzuca się oportunizm w prowadzeniu polityki, jednak oni sami nazywają to polityką realną - czyli dążenie do budowy jak najsilniejszego kraju przy jak najmniejszym ryzyku. Bardzo często korzystają również z usług wychowanków Akademii, przez co naturalnie wpływy białych w tej instytucji również pozostają silne.

• Fundamentyści/radykałowie - tzw. szarzy - drugie największe ugrupowanie wywodzące się początkowo z chłopskich przywódców rewolucji, co w pierwszych latach republiki dało im pełną kontrolę nad krajem. Współcześnie dążą oni do radykalnie republikańskiej polityki zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej. Poparcie dla frakcji wynika głównie z głosów chłopów - zwłaszcza tych biedniejszych, toteż na tym obszarze skupiają oni głównie swoją uwagę jeśli przychodzi do prowadzenia polityki wewnętrznej. Jest to druga największa frakcja w Diecie

• Kapityści - tzw. żółci - frakcja mająca swoje poparcie wśród zamożnych mieszczan i posiadaczy ziemskich. Członkowie tej frakcji mówią często, że wywodzą się oni spośród tej warstwy kupieckiej, która za czasów rewolucji wspierała powstańców dostawami broni i zaopatrzenia, co ich zdaniem uchroniło rewolucję przed klęską głodu lub od mieczy hrabiów. Współcześnie mają oni relatywnie niewielkie poparcie w Diecie, jednak dzięki swoim zasobom finansowym i kontaktom na wyższych szczeblach są w stanie przepychać swoje agendy.

• Ortodoksi- tzw. niebiescy - mówi się, że frakcja ta powstała z byłych administratorów hrabiowskich bądź nielicznej szlachty, która poparła rewolucję i dzięki temu ocaliła głowy, a nawet część majątku. Obecnie zrzeszają głównie bogatszych posiadaczy ziemskich, którzy niejednokrotnie są w stanie zbierać wystarczające poparcie by uczynić różnicę w głosowaniu, choć ze względu na podejrzliwość ze strony reszty obywateli starają się zachować ostrożność jeśli chodzi o zdobycie zbyt dużych wpływów. Jest to najmniejsza frakcja w Diecie.