Wydarzenia Królestwa Mezzarii

[Rodr]

Wydarzenia, a więc o tym co słychać w Królestwie Mezzarii.

[Rodr]

ROK 793 NOWEJ ERY/803 OD SNU IMPERATORA



ŚLUB KSIĘŻNICZKI

Ślub księżniczki Cateriny z Tomisławem Stipanowiczem z pewnością będzie długo pamiętany przez mieszkańców Ambrozji, dla których wiele lat już minęło od ostatniego czasu, gdy dane im było być świadkami ślubnej uroczystości kogoś z królewskiego rodu Lupo. Przygotowania do tego wydarzenia trwały już od kilku dni, w trakcie to których robotnicy stawiali trybuny dla widowni na turniej, a służba dworska pracowała w pocie czoła ozdabiając zamkowe korytarze i sale biesiadne oraz przygotowując dania i napitki na ucztę dla zaproszonych gości. Tych zaś było wielu i nie mówimy tu tylko o wielkich ziemianach oraz bogatych patrycjuszach z samej Mezzarii, ale również i o przybyszach z innych państw znajdujących się na wyspie Cornsuli. Najwięcej zagranicznych gości przybyło rzecz jasna z ojczyzny pana młodego, a więc z Królestwa Lopud, ale delegacje z Republiki Jeźierskiej, złożonej z samego dictatusa Kisara i świty liczącej dwustu rycerzy oraz z Republiki Prevlaccio, na której czele stał doża Nicolo Foscari wraz z żoną Isabellą Manin niewiele im ustępowały. Swoją obecnością uroczystość uraczyli również przybysze z Despotatu Marmanów, choć w tym przypadku nie da się ukryć, że delegacja była raczej skromnych rozmiarów, żeby nie powiedzieć symboliczna.

Zgodnie z tradycją rodu Lupo ślub odbył się w katedrze św. Lorenzo, a więc w najważniejszej z ambrozjańskich świątyń Kongregacji Trynitariańskiej, w której to podczas odprawianej przez prymasa Sandro Calvane ceremonii para młoda złożyła przed Trójcą przysięgę małżeńską iż będą się miłować i nigdy od siebie nie odstąpią aż do dnia, w którym Żniwiarz rozłączy ich zabierając jedno z nich na sąd przed obliczem Ojca. Po jej zakończeniu zaś wszyscy swe kroki skierowali ku królewskiemu zamkowi. Tam zaś czekała na nich wielka uczta, o której długo by opowiadać. Stoły, przy których zasiadali weselnicy uginały się bowiem od znajdujących się na nich najwykwintniejszych potraw, pośród których znaleźć można było wiele rodzajów mięs, ryb i owoców, a także wybornych napojów, głównie win, miodów i nalewek. Raczyć się nimi zaś można było jedząc na złotych talerzach oraz pijąc ze złotych pucharów. Wszystko to przy rozrywce zapewnianej gościom przez dziesiątki grajków i śpiewaków, a także żonglerów i akrobatów. Zabawa trwała do późnej nocy, aby następnego dnia była kontynuowana. Trzeciego i ostatniego już dnia odbyć się zaś miał wielki turniej.

Turniej składać się miał z trzech zawodów. Na początek odbyć się miały walki na kopię, aby później zorganizować walki wręcz. Na koniec przeprowadzone miały być zawody łucznicze. We wszystkich trzech udział wzięło wielu uczestników, ale w każdym z nich zwycięzca rzecz jasna mógł być tylko jeden. Najlepszym w pojedynkach na kopie okazał się jeden z rycerzy Republiki Jeźierskiej, Markus Sewer. W walce wręcz zwycięzcą stał się przedstawiciel mezzaryjskiego ziemiaństwa, Ludovico Vigo. Triumf w łucznictwie odniósł zaś pochodzący z Lopud niejaki Mirko Borojewić. Każdy z tejże trójki jako zasłużoną nagrodę otrzymał odpowiednią kwotę dukatów wprost ze skarbca królewskiego.
____________________________________________________________________________________
Podsumowanie:
• W stolicy królestwa, Ambrozji odbywa się ślub księżniczki Cateriny i Tomisława Stipanowicza, a także wesele i wielki turniej.
• Na uroczystość, poza gośćmi z samej Mezzarii przybywają również delegacje z Królestwa Lopud, Republiki Jeźierskiej, Republiki Prevlaccio i Despotatu Marmanów.
• W trakcie turnieju w walce na kopie zwycięstwo odnosi Markus Sewer z Republiki Jeźierskiej, w walce wręcz Ludovico Vigo z Mezzarii, zaś w zawodach łuczniczych Mirko Borojewić z Lupod.

► Pokaż Spoiler

Wydatki na TF

[Skryba]

Wzrost stabilności.