Straż Miejska
Formacja ta stanowi kręgosłup sił zbrojnych Srebrnej Ligi. W czasie bitwy formują czworoboki. Walczą przy użyciu pik, a także halabard, opancerzeni są zaś w przeszywanice, rzadziej w brygandyny (głównie żołnierze na krańcach formacji). Część żołnierzy używa kusz.
W formacji nacisk kładzie się na dyscyplinę i organizację. Wojaków grupuje się wedle miejsca pochodzenia, oficerami zostają natomiast najstarsi i najbardziej poważani członkowie jednostki.
Jednocześnie w czasie pokoju poza ćwiczeniami pełni też funkcje cywilne - jej członkowie działają jako straż miejska, przeciwpożarna, zajmują się budową dróg, wznoszeniem palisad i podobnymi działaniami. Zdolności te przydają się też w czasie wojny, gdzie mogą nadzorować budowę obozu czy ostrokołów.
W formacji nacisk kładzie się na dyscyplinę i organizację. Wojaków grupuje się wedle miejsca pochodzenia, oficerami zostają natomiast najstarsi i najbardziej poważani członkowie jednostki.
Jednocześnie w czasie pokoju poza ćwiczeniami pełni też funkcje cywilne - jej członkowie działają jako straż miejska, przeciwpożarna, zajmują się budową dróg, wznoszeniem palisad i podobnymi działaniami. Zdolności te przydają się też w czasie wojny, gdzie mogą nadzorować budowę obozu czy ostrokołów.
Straż Dróg
Stanowi wiejski odpowiednik Straży Miejskiej. To lekka kawaleria uzbrojona w kusze, buławy (oraz pałki) i lance, a chroniona przez brygantyny oraz drewniane tarcze. Zajmuje się patrolowaniem dróg oraz granic, wyłapywaniem zbiegłych niewolników, pełni też rolę gońców i pocztu dla delegatów udających się za granicę. W odróżnieniu od Straży Miejskiej w czasie wojny pełni wyłącznie funkcje pomocnicze - zwiadowców czy harcowników - bowiem w bezpośrednim starciu rozniesie ich każda zawodowa jednostka kawalerii (a i PR będzie wyzwaniem). Ich znajomość dróg i bezdroży kraju jest tutaj znacznym atutem.