Wydarzenia

[Superieur]

El Gobernante De Todo Conocimiento Enseña Salmantica

Salamantica, 12 kwietnia 843 roku
[...] jako rzekł Pan, światłość jest Jego największym i najwyższym darem, a wśród piewców jego światła nie tylko wybrani duchowo, ale i talentowo są. W imieniu Jego Królewskiej Mości, przekazuję niniejszym ten oto list w ręce Mistrza Juana de Ionteramento, jako wyraz nowego porządku, z woli Króla i łaski Pana. Studium Generale w Salamantice zostaje przekształcone w Universidad de Salamantica, przywilejem nadanym przez samego Króla. Niechaj wszem i wobec będzie znane, iż ktokolwiek stanie u progu tego miejsca, patronatem Korony zostanie objęty.
Uczeni Valdarii i całego świata!
Od dziś dzień, Salamantica jest perłą w Koronie Królewskiej i bastionem mądrości. Niechaj otwarte morze, na które wzgląd każdego dnia będziecie mieli, inspiruje was ku bezgranicznej wyobraźni i niechaj Pan obdarzy was łaską mądrości.

Takimi słowami herold królewski ogłosił przekształcenie Studium Generale, które mieściło się w nadmorskiej miejscowości Salamantica w pierwszy w Valdarii uniwersytet. Wielka inwestycja w naukowe centrum Valdarii została sfinansowana przez Króla, który upatrzył sobie weń przyszłość całego kraju. Kilka pomniejszych obiektów pałacowo-rządowych zostało połączonych w jeden kompleks uniwersytecki, który jako miało stanowić Universidad de Salamantica. Fasada budowli została odnowiona i odrestaurowana w duchu najnowszego i najmodniejszego stylu plateresco, który powstał w Valdarii jako połączenie starogotyckiej architektury i klasycystycznej ornamentyki wschodu.
W ramach uniwersytetu powstały X wydziały:
- Wydział Teologiczny
- Wydział Medycyny
- Wydział Prawa
- Wydział Rzemiosła i Rękodzieła
- Wydział Sztuk Wyzwolonych

Studenci rozpoczynać mieli naukę od sztuk wyzwolonych - trivium i quadrivium, aby następnie obrać swą drogę i stać się specjalistą w jednej dziedzinie. Dodatkowo, w kompleksie powstały bursy, które przeznaczone są dla uczonych z zagranicy.

Universidad de Salamantica został utworzony na niespotykanych dotąd prawach, najpewniej ustalając nowy standard dla rozwoju nauki w Imperiusie. Wedle przywileju, został on wyłączony spod władztwa miejskiego i kościelnego, trafiając pod bezpośrednią władzę królewską. Studenci, docenci, naukowcy i wszyscy członkowie uniwersytetu zostają bezpośrednimi podleglymi Korony, co daje im wiele uprawnień, m.in. do wnioskowania o bezpośrednią audiencję, ubiegania się o stypendia. Co więcej, sądzeni mogą być wyłącznie przez sądy królewskie. Oprócz tych, uczelni i jej członkom nadano inne, liczne przywileje.

Na tę okoliczność, wszyscy uczeni w Królestwie otrzymali zaproszenie na uroczystość inauguracyjną sponsorowaną przez Koronę. Owa uroczystość została zaplanowana na cały tydzień, podczas którego odbyć się miały konferencje, sympozja, posiedzenia i spotkania koteryjne pośród wykształconych osób w państwie i nie tylko - wydarzenie zostało bowiem obwieszczone w Imperiusie, a jego status był otwarty tak, iż każdy chętny uczony z zagranicy mógł zjawić się nań.
Na bankiecie zwieńczającym całą uroczystość pojawił się sam Król Juan III de Avarcia. Wielka feta rozpoczęła się od uroczystości złożenia w ręce nowoobranego dziekana przywileju Jus Ubique Docenti, który oficjalnie ustanawia jednostkę naukową.

JUS UBIQUE DOCENTI

► Pokaż Spoiler

1. Uniwersytet, rozumiany jako jego budynki, ziemię, sprzęty, błonia, studenci, doceni, profesorowie i wszelcy pracownicy podlegają odtąd pod bezpośrednie władztwo Korony.
2. W związku z powyższym, każdy poddany może zjawić się przed obliczem Korony ze sprawami wagi naukowej, państwowej, moralnej, społecznej czy osobistej.
3. Uniwersytet sądzony będzie wyłącznie przez sądy królewskie.
4. Magistrzy, Doktorzy i Profesorowie Uniwersytetu mogą, bez dodatkowej egzaminacji czy sprawdzenia, uczyć, wykładać i badać na wszystkich Studium Generale w Królestwie, a także poza nim, jeżeli stosowne prawo zostanie nadane.
5. Uniwersytet finansowany będzie ze Skarbca Królewskiego.
6. Uniwersytet z własnej woli i potrzeby może wnioskować do Korony o przyznanie grantów, stypendiów i dodatków naukowych. Na tę potrzebę utworzona zostaje Kasa Uniwersytecka, zarządzana przez Królewskiego Skarbnika, mianowanego przez Koronę.
7. Każdemu Doktorowi i Profesorowi zostaje nadany Glejt Naukowy, który to upoważnia ich do swobodnego poruszania się po całym Królestwie, a także powoływanie się na Koronę, gdy potrzeba naukowa wymagać tego będzie. Każdy poddany Korony natomiast ów Glejt musi uznać. Każdy Doktor i Profesor natomiast bierze pełną odpowiedzialność w razie nadużycia nadanego prawa.
8. Dwunasty dzień kwietnia zostaje ustanowiony Dniem Oświecenia, a świętowany będzie co roku jako kongregacja najświetlejszych umysłów Królestwa i Imperiusa, na koszt Skarbca Królewskiego.
9. Uniwersytet może nadawać tytuły Magistra, Doktora, Profesora, które uznawane będą wszem i wobec.
10. Uniwersytet znajduje się pod ochroną Korony i wszelka ofensywa wobec niego, równoważna jest z ofensywą wobec Korony.

Podsumowanie:
- Wybudowany zostaje Universidad de Salamantia
- Uniwersytetowi i jego członkom nadane zostają specjalne prawa, przywileje i uprawnienia
- Król ustanawia Día de la Iluminación, Dzień Oświecenia, który co roku będzie imprezą dla uczonych, magistrów, naukowców oraz wynalazców aby wymienić się ideami, poglądami, pomysłami i wspólnie pracować. Uroczystość będzie co roku trwała tydzień
- Utworzona zostaje Kasa Uniwersytecka, finansowana przez Króla, która utrzymuje Uniwersytet, przyznaje dodatkowe granty i sponsoring obiecującym teoriom, wynalazkom, filozofiom etc.

[Skryba]

+2 prestiżu za fundację i budynki, niemniej Uniwersytet nie osiągnął operacyjności z powodu braku kadry (na razie)

[Superieur]

EN LA CASA DEL REY TODOS PUEDEN CALENTARSE JUNTO A LA CHIMENEA

Dotychczasowa siedziba dworu, Pałac Królewski w Algercidas, była jedną z najstarszych twierdzy w tym regionie. Od początków istnienia państwowości była to siedziba władców wszelkich rodów, począwszy od merowińskich kolonizatorów, kończąc na obecnie panującej dynastii de Avarcia. I choć Algercidas pozostanie jednym z istotniejszych ośrodków władzy, Król planuje przekształcenie go w siedzibę zimową, podczas gdy cały dwór i centralny ośrodek władzy przeniesie się do nowej lokalizacji - wyspie Zarzuela, nieopodal stolicy państwa.

Projektowanie i realizację całego projektu powierzono Enrique Fernandezowi - nowozatrudnionemu architektowi, który już wsławił się w kraju, budując m.in. Universidad de Salamantia.
W odróżnieniu od Pałacu w Algercidas, który charakteryzuje się toporną konstrukcją i stylem sprzed epoki, Zarzuela zostanie wybodowana w duchu plateresco - głównego nurtu architektury w Valdarii, będącego jej wyróżnikiem na skalę światową.
Wyspa zostanie połączona z lądem długim mostem, który prowadzić będzie do Błoni Zewnętrznych. U podnóża Góry Zarzuel, która stanowi większość obszaru wyspy, powstanie miasteczko okalające cały Pałac, które to będzie miejscem gdzie mieszkają urzędnicy, wizytatorzy, szlachta, a także zostaną przygotowane kwatery pod przyszłe plany Króla. Błonia Zewnętrzne będą też pierwszą barierą dla wszelkich niepowołanych gości. Znajdą się tutaj stajnie, warsztaty działające na zlecenie Króla, a także siedziby ważnych wytwórców i rzemieślników na bezpośrednich usługach Korony.
Na terenach wyżej położonych powstaną Błonia Wewnętrzne - pierwsza część pałacu właściwego, gdzie będą odbywać się wydarzenia podwórkowe, bankiety na świeżym powietrzu i inne. Tutaj również będzie miała siedzibę Straż Pałacowa, która będzie strzec wyspy Zarzuela.
Właściwy kompleks pałacowy powstanie na szczycie góry. Zbudowany z marmuru i białego kamienia, Pałac Królewski Zarzuela ma być jednym z najświetniejszych obiektów architektury współczesnego świata. Nowoczesny, przestrzenny, wypełniony złotem i przepychem. Hale, sale bankietowe, kwatery dla najistotniejszych dworzan, urzędników, dostojników i przyjaciół Króla. Znajdą się tutaj również dwie sale tronowe - jedna sala będzie codzienną, w której Król będzie przyjmował interesariuszy. Druga natomiast znajdzie się w tak zwanej Wieży Słonecznej - oddzielnej, zamkniętej iglicy, do której nikt poza Królem wstępu mieć nie będzie, a o jej wyglądzie wiedzieć będą nieliczni.

Pałac Zarzuela ma być funkcjonalny, nowoczesny, zachęcający i pokazujący chwałę Valdarii. Planowane przeniesienie dworu zwiastować ma nową erę Królestwa, w którą Juan III ma wprowadzić swój kraj. Dodatkowo, bliskość stolicy państwa ma być sygnałem do wszystkich poddanych, iż Król i Królestwo są nierozdzielni, a władca pragnie być spraw swego kraju tak blisko, jak to tylko możliwe.

Przeznaczywszy budżet 120 szt. złota, tak na materiały jak i gażę dla architekta, budowa Pałacu rusza natychmiastowo.

[Skryba]

+5 prestiżu

[Superieur]

Reconstruiremos la casa con nuestras propias manos

Po latach wojen i konfliktów zachodnie rubieże Królestwa Valdarii pozostaje w ruinie. Choć grabieże i plądrowanie są już tematem zamierzchłym, okoliczne ziemie nie odbudowały swego potencjału. Wioski wciąż pozostają opustoszałe, chaty i obory spalone, miasta i miasteczka wyludnione, pozbawione zaplecza i z podupadającym rzemiosłem. Kupcy nie zapuszczają się w tamte rejony nie tylko ze względu na ich znikomą wartość ekonomiczną, ale również wzmożoną działalność bandytów. Nawet szlachta opuściła te tereny, a wiele ziem leży odłogiem, bez pana który zadbałby o ich dobrostan.
Jako, iż Valdaria wkroczyć ma w nową erę, ostatnie pozostałości powojenne muszą zostać usunięte. Aby to uczynić, Król w porozumieniu ze swoją Radą opracował plan i wyznaczył odpowiedni budżet.

Pierwszym krokiem podjętym przez Koronę jest utworzenie nowego władztwa - Marchii Kamarog, która swoim zasięgiem obejmie dorzecze rzeki Kamarog, biorąc pod skrzydła wszystkie terytoria zniszczone. Ze względu na opustoszenie i zaniedbanie, wszelkie ziemie porzucone i nieuprawiane trafiają pod bezpośredni zarząd Margrabiego. Wszelkie pozostałe ziemie, będące pod władztwem innych szlachciców, również zostają objęte władzą Margrabiego celem zapewnienia sprawnej odbudowy.
Następnie, Skarb Królewski finansuje odbudowę. Początkowo zostają rozesłani posłańcy do całego Imperiusa, którzy mają rozgłosić nowe możliwości - ich celem jest zebranie kolonizatorów, którzy będą chcieli ponownie zasiedlić zachodnie rubieże. Obiecane im zostają przywileje, wolność, a także okres pozbawiony podatków - wszystko w zamian za pomoc przy odbudowie. Kolonizatorzy otrzymają domostwo, a także ziemię do uprawy. Wewnętrzni kolonizatorzy również są zapraszani, najczęściej spośród ludzi w ciężkiej sytuacji - jako szansa na nowe, dobre życie. Oczywiście wszelkie materiały, tak jak i zapłata za pracę są fundowane przez Koronę.
Pola uprawne mają zostać odnowione i odrestaurowane, zaorane i użyźnione. W kwestii miast - w nich również zostaną przeprowadzone odbudowy, a kolonizatorzy przybywający z wewnątrz Valdarii będą mieli okazję na awans społeczny, dołączając do odradzających się społeczności miejskich.

Pierwszy etap to etap wielkiego odrestaurowania całego regionu i przygotowanie go pod przyszłość, która nań czeka.

Wydatki na TF

[Skryba]

+1 za opis, skutki mechaniczne podlegają pod gospodarkę a nie prestiż