Imperius XVI

Do Związku Handlowego przybywa Hrabia Starszy nad Monetą Romus di Torro prosi o audiencję niesie dary [1 złota] i zaprasza do Księstwa Elyrnadyjskiego na Zjazd Amastyjski w celu omówieniu problemu Savorachów.

Rok 854
I nadjechali jeźdźcy spod znaku kruka

Do morderców i buntowników, którzy opanowali miasto Sanethal przybywa Edmund Astallak, herold królewski.

Niesie on ze sobą list i słowo od królowej Samanthy, które oznajmia wszem i wobec.

"Gdym przybyła na zaproszenie Bjorna na jego zaślubiny, ziemia ta była dla mnie miejscem nauki i oświaty, które mądry książę Hektor wielbił i rozwijał. Czciłam pamięć książęcą gdy zmarł, świętowałam gdy syn jego władzę i rękę żony swej objął.

Kiedy skrytobójcze ostrza z Czarnego Oka podjęły się zdradzieckiego zamachu na moje życie, to ja wstrzymałam rękę mej matki, która gotowa była krainę całą gniewem i ogniem spopielić, końskimi zryć ją podkowami.

Zlitowała się wówczas królowa, pakty podpisała, przysięgi święte przyjęła i złożyła. Lata dostatku i spokoju opływały na wszystkich ziemiach glaudańskich.

Teraz za dobroć tą ponieśliście miecz i sztylet skrytobójczy na mego przyjaciela, Bjorna, syna Hektora, przewodnika waszego i prawowitego księcia. Strasznym jest mord na koronowanej głowie, straszniejszy jeszcze gdy przez własnych poddanych krzywoprzysiężców zadanych - a kto wie, czy i nie morderców małoletniej córki jego.

Wiedzcie tędy, że dziś mojej ręki nikt nie wstrzyma. Za zabójstwo księcia koronowanego ręką mej matki, za zdradę i pogwałcenie paktów, które w obliczu Kruczej Królowej i świadków licznych zawarto, a przede wszystkim za mord na drogim mi przyjacielu - oto nadchodzę.

Za cztery miesiące stanę u wrót waszego miasta, by sprawiedliwość słuszną wam wymierzyć.
Lękajcie i trwóżcie się, jeśliście winni - radujcie, jeśliście bez skazy. Bo oto spojrzenie moje i gniew sprowadziliście na Czarne Oko.

Sprawa Bjorna Hektorssona jest sprawą wewnętrzną Republiki Czarnego Oka, a zastosowana kara śmierci rezultatem procesu sądowego za nadużycia władzy, uzurpację i próbę monarchistycznego przewrotu, w celu zniesienia praw obywateli Związku.
Jednakże interwencja zbrojna Samanty Krwiożerczej pokazuje tylko dobitnie, że Kaltenbornowie tytułujący się samowładnie "protektorami Czarnego Oka" porzucili pozory i dokonują zbrojnej agresji. Zostaną jako tacy odparci.