Imperius XVI

W roku 844, gdy letnie słońce rozlewało swe promienie nad tylosyjskimi ziemiach, do Amelios przybyła delegacja z Księstwa Elyrandyjskiego, by uczestniczyć w wielkim balu i turnieju, który miał okazać się areną dyplomatycznych zmagań równie znaczących co rycerskie pojedynki.

Na czele delegacji stał Książę Cesar III, przybyły w majestacie władcy. U jego boku, niczym perła wśród kamieni, kroczyła jego małżonka, księżna Patricia Elyrandyjska de domo Lascaris. Jej wychowanie na imperialnych dworach czyniło ją żywym obrazem gracji i dyplomatycznej przebiegłości, gotową do rozmów z najwyższymi dostojnikami Imperium.

W towarzystwie, niczym artysta wśród swoich dzieł, znajdował się szambelan książęcy Ptolemeo Strojniś. Jego zadaniem było zapewnienie, by każdy szczegół wizyty podkreślał blask i splendor księstwa, prezentując Elyrandię jako krainę bogatą, wyrafinowaną i godną największego szacunku.

Nawet Gejza Torontal, mimo przybycia niemal prosto z pól bitewnych, został odebrany jako wielki dostojnik. Jego strojowi udało się zachować elementy rodzimej kultury, podkreślając jego niezachwianą postawę i siłę. Jako czempion miał zademonstrować na turnieju rycerskim waleczność i honor książęcego domu, w którego imieniu wystąpił.

Lucia Elyrandyjska, młodsza siostra księcia, wśród uczestników uroczystości emanowała młodzieńczą energią i optymizmem. Spędzając wiele ostatnich lat na dworze cesarskim, teraz przyszedł czas, by zapoznała swojego brata z dworem oraz zaprezentowała się w odpowiednim majestacie.

Towarzyszył im również tajemniczy Mistrz szpiegów Nikola, którego dyskretna obecność była kluczowa w zapewnieniu bezpieczeństwa księcia.

Delegacja Księstwa Elyrandyjskiego wkraczała do Amelios niczym bohaterowie dawnych opowieści, gotowi na spektakl dyplomacji, sztuki i rycerskiego męstwa. Każdy z nich, swoją obecnością i działaniem, miał przyczynić się do utkania nowego rozdziału w dziejach Księstwa Elyrandyjskiego, rozdziału, w którym splendor, dyplomacja i waleczność splecione były niczym wątki najwspanialszej z tkanin.

Do Amelios przybywa delegacja ze Srebrnej Ligi pod przewodnictwem Wielmożnego Lazarosa Scafididesa. Wraz z nim na spotkanie przybył Markos z Suli, jeden z najprzedniejszych żołnierzy Srebrnej Ligi oraz Docent Paulus z Thiseas, uczony prawnik i główny radca poselstwa Altosan na arbitrażu.

Całość delegacji miała w sobie wojskowy dryl - składała się z weteranów wojny, zarówno rycerzy z arystokratycznych rodów, jak i zahartowanych w boju mieszczan. Zadbano, by każdy z nich miał na sobie pierwszej jakości pancerze, a oficerowie - posrebrzane zbroje. Wielu z dumą prezentowało liczne odznaczenia za bohaterstwo w boju.

Delegacja przekazała również dwa dary dla Imperatora - działo "Smoczy Oddech", od kuli którego zginął Basilius Angelus, a także miecz Jana Ascanio, którym zakończył on życie innego buntownika: Clavinicusa Akropolitesa.