Królestwo Ardonii
: pn paź 02, 2023 9:35 pm
Zacząłem coś robić to już wyślę
Położenie:
Herb dynastii rządzącej:
Historia:
Historia Ardonii, lub Cortypii jak nazwana została przez Imperialnych kartografów rozpoczyna się na długo przed złotą erą Tylosa. Górzyste i zalesione tereny Ardonii zamieszkiwały koczownicze ludy Karstów. Ich głównymi źródłami pożywienia były tzw. koziory (masywniejsza wersja kóz) i drobne stworzenia myszowate. Do pomocy w polowaniach często używano sów, które do dzisiaj uważane są za symbol narodowy.
Około 900 lat temu w wyniku ochłodzenia się klimatu nastąpiło znaczne ograniczenie liczebności wielu gatunków, na które polowali Karstowie. Spowodowało to fale migracyjne, w wyniku których wyodrębniło się kilkanaście mniejszych ludów. Dwoma najważniejszymi byli Ardolanie i Sokortanie. Ardolanie wyemigrowali dalej na północ, gdzie założyli szereg wiosek rybackich na wybrzeżu Fjordu Północnego. Sokortaniei zaś ruszyli na połoudniowe niziny, rabując, mordując i porywając mieszkańców tamtych ziem, a po jakimś czasie powrócili z łupami. Przez kolejne wieki ta sytuacja się utrwaliła. Ardolanie przekształcili małe mieściny w prosperujące miasteczka oparte na handlu, a koczowniczy Sokortanie regularnie wyprawiali się na południe na parę tygodni, by rabować tamtejszą populację.
Wszystko się zmieniło gdy nadeszło Imperium Tylosyjskie. Sokortanie po raz kolejny byli na wyprawie grabieżnej kiedy to natrafili na wojska Imperium podbijające plemiona centralnego Imperiusa. Sokortanie nie zobaczyli w Tylosanach dużego zagrożenia i zaatakowali, chcąc kontynuować swoją wyprawę. Świetnie wyszkolona i dobrze zaopatrzona armia z łatwością odparła atak barbarzyńców, a następnie ruszyła na północ, eliminując obozowiska koczowników po drodze. Po raz pierwszy w historii Sokortanie uciekali na północ, chcąc schronić się w miastach-państwach północnej Ardonii. Fale imigrantów całkowicie zaskoczyły Ardolanów, co odbiło się na gospodarce regionu. Dlatego gdy nadeszło Imperium, większość krajów poddała się bez walki. Tereny te szybko zostały wcielone do mocarstwa, a szybka kapitulacja Ardolan zagwarantowała im większe swobody osobiste w porównaniu z południowymi plemionami.
Północne wybrzeże szybko przykuło uwagę urzędników Tylosańskich. Wyżyny na wschodzie, dostęp do morza na północy, tereny podmokłe od wschodu i góry na południu - Ardonia była idealnym przyczółkiem, miejscem, z którego można wyprowadzać kolejne kampanie. Natychmiastowo rozpoczęto budowę infrastruktury będącej w stanie służyć armiom imperialnym - utworzono sieć dróg, wybudowano zamki, ale i również rozbudowano miasteczka, przyczyniając się do gwałtownego wzrostu rozwoju gospodarczego. W tym czasie nastąpił nagły wzrost znaczenia kilkunastu klanów Ardolańskich, które dzięki współpracy z najeźdźcą były w stanie utrzymać część kontroli nad swoimi miastami.
Lata mijały, a rozwój gospodarczy zaczął słabnąć. Przez jakiś czas Ardonia rzeczywiście była ważnym terytorium dla Imperium, jednak po zakończeniu kampanii na północy, Cortypia na powrót stała się regionem skupionym na handlu.
Ustrój
Społeczeństwo
Religia
Wojsko zawodowe
Cechy kraju
Reszta wleci maksymalnie do końca tygodnia
KRÓLESTWO ARDONII
Położenie:
► Pokaż Spoiler
Herb dynastii rządzącej:
► Pokaż Spoiler
Historia:
Historia Ardonii, lub Cortypii jak nazwana została przez Imperialnych kartografów rozpoczyna się na długo przed złotą erą Tylosa. Górzyste i zalesione tereny Ardonii zamieszkiwały koczownicze ludy Karstów. Ich głównymi źródłami pożywienia były tzw. koziory (masywniejsza wersja kóz) i drobne stworzenia myszowate. Do pomocy w polowaniach często używano sów, które do dzisiaj uważane są za symbol narodowy.
Około 900 lat temu w wyniku ochłodzenia się klimatu nastąpiło znaczne ograniczenie liczebności wielu gatunków, na które polowali Karstowie. Spowodowało to fale migracyjne, w wyniku których wyodrębniło się kilkanaście mniejszych ludów. Dwoma najważniejszymi byli Ardolanie i Sokortanie. Ardolanie wyemigrowali dalej na północ, gdzie założyli szereg wiosek rybackich na wybrzeżu Fjordu Północnego. Sokortaniei zaś ruszyli na połoudniowe niziny, rabując, mordując i porywając mieszkańców tamtych ziem, a po jakimś czasie powrócili z łupami. Przez kolejne wieki ta sytuacja się utrwaliła. Ardolanie przekształcili małe mieściny w prosperujące miasteczka oparte na handlu, a koczowniczy Sokortanie regularnie wyprawiali się na południe na parę tygodni, by rabować tamtejszą populację.
Wszystko się zmieniło gdy nadeszło Imperium Tylosyjskie. Sokortanie po raz kolejny byli na wyprawie grabieżnej kiedy to natrafili na wojska Imperium podbijające plemiona centralnego Imperiusa. Sokortanie nie zobaczyli w Tylosanach dużego zagrożenia i zaatakowali, chcąc kontynuować swoją wyprawę. Świetnie wyszkolona i dobrze zaopatrzona armia z łatwością odparła atak barbarzyńców, a następnie ruszyła na północ, eliminując obozowiska koczowników po drodze. Po raz pierwszy w historii Sokortanie uciekali na północ, chcąc schronić się w miastach-państwach północnej Ardonii. Fale imigrantów całkowicie zaskoczyły Ardolanów, co odbiło się na gospodarce regionu. Dlatego gdy nadeszło Imperium, większość krajów poddała się bez walki. Tereny te szybko zostały wcielone do mocarstwa, a szybka kapitulacja Ardolan zagwarantowała im większe swobody osobiste w porównaniu z południowymi plemionami.
Północne wybrzeże szybko przykuło uwagę urzędników Tylosańskich. Wyżyny na wschodzie, dostęp do morza na północy, tereny podmokłe od wschodu i góry na południu - Ardonia była idealnym przyczółkiem, miejscem, z którego można wyprowadzać kolejne kampanie. Natychmiastowo rozpoczęto budowę infrastruktury będącej w stanie służyć armiom imperialnym - utworzono sieć dróg, wybudowano zamki, ale i również rozbudowano miasteczka, przyczyniając się do gwałtownego wzrostu rozwoju gospodarczego. W tym czasie nastąpił nagły wzrost znaczenia kilkunastu klanów Ardolańskich, które dzięki współpracy z najeźdźcą były w stanie utrzymać część kontroli nad swoimi miastami.
Lata mijały, a rozwój gospodarczy zaczął słabnąć. Przez jakiś czas Ardonia rzeczywiście była ważnym terytorium dla Imperium, jednak po zakończeniu kampanii na północy, Cortypia na powrót stała się regionem skupionym na handlu.
Ustrój
Społeczeństwo
Religia
Wojsko zawodowe
Cechy kraju
Reszta wleci maksymalnie do końca tygodnia
