Imperius XVI

Carowie: Tekieli Kadar i Istvan Akos
Stolica: Nandovisegrad

Opis:
Ujlakowie to plemię blisko spokrewnione z Ungołami, które jednak przyjęło więcej zagranicznych wpływów - głównie za sprawą handlu morskiego. Podobno niegdyś wygrali rywalizację z Ungołami o zajęcie bogatszych ziem nadmorskich - zamierzali z tego korzystać. Dawniej wyznawali bajaryzm, ale za sprawą swoich władców i praktyczności tego rozwiązania, przyjęli glaudańską Kruczą Wiarę. Od tamtego momentu bajaryzm jest tępiony i nie znajduje aprobaty wśród elit Samodzierżawia, występując głównie po wsiach i w górach. Samodzierżawie toczyło niegdyś wojny z królestwem Kaldahu o panowanie nad północnym archipelagiem, ale mimo wsparcia płynącego nawet z odległego Zakonu Kruka nie udało im się ich wygrać. Od tamtej pory skupiają się na handlu oraz umacnianiu władzy nad niepokornymi plemionami w obrębie swoich granic. W Samodzierżawiu rządzi dwóch władców, obu nosi tytuł Cara. Jeden wywodzi się z rodu Akos, drugi z rodu Kadar. Są oni sobie równi w prawie i razem dowodzą w wojnach, w czasie pokoju zaś starają się równo dzielić swoje obowiązki i nie wchodzić sobie w drogę. Różnie jednak to bywa, zwłaszcza gdy w grę wchodzą skarby.

Religia:
Wyznaje się tu glaudanizm, na wsiach i w górach obecny represjonowany przez władzę bajaryzm.

Położenie:

Straż grodowa - piesze drużyny uljackich wolnych chłopów formowane są zwykle do ochrony grodów, wsi i komór celnych na przestrzeni całego Samodzierżawia. Uzbrojeni w tarcze i włócznie często nie noszą żadnego opancerzenia, tworząc prostą formacje lekkiej piechoty, w równym stopniu służącą celom porządkowym co wspieraniu wojennych wypraw pospolitego ruszenia.



Uljaccy awanturnicy - pamięć o stepowych, koczowniczych tradycjach nie zaniknęła w Samodzierżawiu całkowicie. Awanturnicy to wywodząca się z wspólnej, uljacko-ungolskiej przeszłości jednostka lekkokonnych strzelców, słynących z umiejętności wypuszczania celnych strzał z grzbietów galopujących wierzchowców. Awanturnicy nie stosują żadnych ograniczających ruchy pancerzy, dosiadają zaś niewielkich, rączych koników o dużej wytrzymałości i zwinności, w niczym nieprzypominających rosłych rycerskich rumaków typowo widywanych na polach bitew.



Carscy huszarocy - doborowa formacja lekkiej jazdy Samodzierżawia. Huszarocy są gwardzistami carów, ich posłańcami i przybocznymi. Na przekór zewnętrznym wzorcom, nie noszą oni grubych pancerzy, polegając raczej na szybkości i manewrowości aniżeli na samym ciężarze uderzenia. Zbrojni w miecze i tarcze, korzystają również z drzewcowej broni takiej jak spisy, halabardy i lekkie lance.

Nowy car z rodu Akos.