Imperius XVI

Zasady technologii

1. Każdy wynalazek odpowiadający wynalazkowi IRL musi zostać wynaleziony również u nas. Lista wynalazków historycznych znajduje się w dziale encyklopedia, jest ona jednak inspiracją, a nie odwzorowaniem jeden do jednego. Nad wynalazkami pracują zarówno gracze, jak i NPC. W razie braku jakiegoś wynalazku w danej erze jest szansa, że pojawi się w trakcie "czyszczenia mapy" między etapami, ale nie musi tak być.

2. W pewnych przypadkach istnieje możliwość "wyprzedzenia swoich czasów", zwłaszcza, jeśli jakiś wynalazek IRL pojawił się wcześniej poza Europą. Niemniej, należy brać pod uwagę, że Mistrz Gry nie patrzy łaskawym okiem na rewolucję technologiczną przed swoim czasem.

3. Inwestycja w technologię wymaga rokrocznie poświęcanych punktów bogactwa (PB), składowej naszego "surowego" dochodu. Odwzorowuje to fabularnie poświęcanie kruszców i zasobów naturalnych państwa na innowacje. Ilość poświęcanych na rozwój PB deklarowana jest na tajnym forum gracza co turę. Jeśli brakuje aktualnej deklaracji, Mistrz używa poprzedniej lub określa ją arbitralnie. Obowiązkiem gracza jest deklarować ilość wydawanych na technologię PB. Poświęcając więcej PB mamy większą szansę na innowacyjność, ale mniej "zarabiamy". Na przykład w trakcie wojny może nas nie stać na takie fanaberie, wtedy ucierpi nauka i rozwój.

4. Gracze mogą sugerować kierunek badań i go promować, ale nie wyznaczają go. Wynalazki mogą być inne, niż te, które gracz by chciał w pierwszej kolejności (dla balansu gry).

5. Przydzielanie osób (naukowców, inżynierów, artystów) z dworu do prac nad technologiami również wspomaga ich wynajdywanie.

6. Zacofane technologicznie kraje przy następnym etapie będą mogły się "wykupić" - przeznaczyć część zarobków na dogonienie sąsiadów z technologiami z poprzedniej ery. Wynalazki mogą też samoistnie migrować, zwłaszcza jeśli nie są tajne lub ich ochrona zawiodła (szpiegostwo technologiczne). Przy współpracy sąsiednich krajów - np. w sojuszach, czy dużej korelacji handlowej, wynalazki i technologie również szybciej będą "podróżować". Może do tego dochodzić również w przypadku, gdy wynalazca czy artysta z jednego dworu przejdzie na inny dwór.

7. Embarga, wojny, niepokoje czy ogółem złe sąsiedztwo wpływają negatywnie nie tylko na migracje technologii, ale też na wynalazki ogółem.

8. Wybrane kraje mogą dostawać określone wynalazki i technologie za zmniejszoną ilość PB, bądź zupełnie za darmo, jeśli wyjątkowo dobrze pasują do ich specyfiki (np. nomadzi mają większe szanse na ostrogi, a rolnicy na trójpolówkę).

9. Nie istnieje podział technologii na kategorie takie jak wojskowe/cywilne czy lądowe/morskie. Nie można być zacofanym czy wyprzedzać innych tylko na jednym polu, zaniedbując resztę (dla balansu gry).

Zasady dworu

1. Każda rodzina potrzebuje jakiegoś lokum, czy jest to dom na przedmieściach, czy mieszkanie w bloku, czy kajuta na statku - wyobraź sobie jakiego potrzebuje cała dynastia, która nadto rządzi państwem, w którym mieszkają setki czy tysiące ludzi. Mało tego, ileż funkcji on pełni. Model dworu jako centrum państwa spopularyzowało księstwo Burgundii i przez dłuższy czas trwała wręcz rywalizacja o to, kto będzie posiadać wystawniejszy i bardziej szykowny dwór. Z czasem stała się to wręcz sztuka - szyk, etykieta dworska (bardzo sztywna i oficjalna) mają wręcz znamiona obsesji, rządzącej życiem nie tylko najbliższej rodziny monarchy, ale także jego dworzan.

2. Po pierwsze jest to oficjalna rezydencja monarsza (bądź urzędnicza w państwach niedynastycznych), w której domyślnie - o ile nie postanowi się inaczej - przebywa cała rodzina, łącznie z głową rodu. Lokację dworu bardzo łatwo można zmienić, wydając po prostu w świecie gry odpowiednie polecenie, tak samo jak przy przemieszczaniu pojedynczych postaci. Najczęściej dwór znajduje się w rezydencji, przypisanej danemu krajowi, której nie opłaca się po prostu zmieniać na mniej wystawną. W grę wchodzą jednak przypadki, gdy władca musi przemieszczać się między krajami, w których rządzi. Jest to jednak bardzo niewygodne i rzadko praktykowane. Ewentualnie można utrzymywać kilka dworów na raz, jest to jednak kosztowne przedsięwzięcie.

3. Należy także pamiętać, że dwór dworowi nierówny. Oczywiście, znalazłby się jakiś hrabia jednego miasta i klucza wsi, który by chciał dorównać splendorowi najbogatszych rezydencji, ale jego następcy nie mieliby raczej łatwego życia z wierzycielami. Zasadniczo należy rozróżnić dwory względem rangi - książęcy jest na pewno skromniejszy od cesarskiego. Nie chodzi tu nawet stricte o architekturę, bo ta jakimś trafem może być nawet podobna, ale przede wszystkim o ilość utrzymywanych osób. Nie tylko krewnych, ale doradców, ministrów, dworzan, artystów pod mecenatem władcy, cudzoziemskich gości i posłów. Mówiąc brzydko i kolokwialnie, im więcej gęb do wyżywienia, tym więcej trzeba za to zapłacić. Nie wspominając o przestrzeni użytkowej, która musi być w porządnym (mieszkalnym) stanie, stale remontowana i odnawiana.

4. Gracze utrzymują jeden, centralny dwór, opłacany punktami populacji (PP). Fabularnie odwzorowuje to właśnie powyżej wspomnianą zasadę, że dworzanie to przede wszystkim gęby do wyżywienia i konkretna ilość chłopów czy niewolników musi na nich robić. Gracze mogą utrzymywać dodatkowe dwory. Najważniejsze jest jednak utrzymanie dworu centralnego, będącego wizytówką dynastii czy państwa. Poboczne dwory mogą przynosić także pewne premie, jednak nie będą one stałe. Każdy gracz musi podjąć decyzję, który dwór jest jego centralnym dworem i zamieścić informację o tym w temacie Dwór, w pierwszym poście.

5. Wybór należy do nas. Znajdzie się pewnie wielu skąpców, którzy bez wahania zaryzykują "biedowanie" by mieć więcej w kiesie na wojny i ambitną politykę. Kluczowe jest tutaj jednak słowo zaryzykują. Dwór w wersji biednej praktycznie nie funkcjonuje normalnie, co wpływa negatywnie na otoczenie władcy i prestiż. Nie otrzyma również żadnych bonusów kulturalnych i nie ma co liczyć na nawiązywanie współpracy z artystami. Dalsze poziomy oszczędności z pewnością przydadzą się od czasu do czasu, gdy trzeba zacisnąć pasa. Wydatki ograniczone zostaną do niezbędnych, posiłki będą przygotowywane dla wszystkich domowników, a nie każdego z osobna i tak dalej. Ta stawka umożliwia utrzymanie (przez pewien czas) osób współpracujących z dworem, znajdujących się pod mecenatem, gości.

6. Przy poziomach bogatych jest miejsce na zbytek, służba otrzymuje odpowiednie wynagrodzenie, dwór jest w stanie przyjmować nowych gości oraz domowników. Jest to zalecany stopień opłacania dworu przez gracza. Gwarantuje nam generowanie konkretnych bonusów kulturalnych i technologicznych, mamy większe szanse na zainteresowanie artystów naszym mecenatem, pomieścimy i wyżywimy nawet daleką i liczną linię kuzynów oraz kuzynek.

7. Podobnie jak przy technologii, gracz zobowiązany jest do zgłaszania na swoim tajnym forum każdej zmiany w utrzymaniu dworu, deklarując ilość zużywanych PP (rokrocznie). Przy braku takiej informacji, Mistrz użyje ostatniego podanego poziomu lub podejmie arbitralną decyzję.