Imperius XVI

_e4f8a5ae-2841-47e0-83b3-785bd87d1332.jpg (94.35 KiB) Przejrzano 1055 razy

Akt Lokalizacyjny Miasta Maresline

rok 836 W imię rozwoju naszego Królestwa, my Elerion I, ogłaszamy i ustanawiamy ten akt lokalizacyjny miasta Maresline. Akt ten ma wszem i wobec ogłosić założenie miasta w graniach którego znajdować będzie się Akademia Dwóch Królestwa.

Miasto będzie położone na terenie prowincji Brzeglys przy granicy z księstwem Altmarii.

Władzą nam nadaną, miasto to będzie zwolnione z podatków na okres 4 lat, nadaję się jemu również prawo handlu i pobieranie cła za towary sprzedane w granicach miasta.
Miastu nadaje się tak że prawo do samorządu i stworzenia struktury administracyjnej według wzorca Kariliańskiego. W mieście ustala się wolność religijną jeśli ta nie wpływa negatywnie na Królestwo.


Podpisy:

Elerion I

_e4f8a5ae-2841-47e0-83b3-785bd87d1332.jpg (94.35 KiB) Przejrzano 1042 razy

Edykt Tolerancji Religijnej
837

My, Elarion I, z pełną troską o pokój i równość w naszym królestwie, wydajemy edykt, który potwierdza wolność wyznania i tolerancję religijną na całym ternie naszej domeny.

Artykuł I Każdy obywatel ma niezbywalne prawo do wyznawania i praktykowania swojej religii, chronione przez władzę królewską przed wszelkimi formami prześladowania czy represji.

Artykuł II Wszelkie wyznania są traktowane tak samo wobec prawa, a władza królewska dba o zapewnienie poszanowania każdej grupy religijnej w królestwie.

Artykuł III Zachęcamy do prowadzenia dialogu pomiędzy grupami wyznaniowymi, który pod opieką władzy królewskiej ma na celu budowanie wspólnego zrozumienia i szacunku.

Artykuł IV Wszelkie miejsca kultu i modlitwy są chronione przez władzę królewską przed wszelkimi aktami wandalizmu czy dyskryminacji.

Artykuł V Każda grupa religijna ma prawo do autonomii w kwestiach wewnętrznych spraw religijnych i obrzędów, jednak król zastrzega sobie prawo do nadzoru nad praktykami religijnymi w celu zapewnienia, że nie stanowią one zagrożenia dla mieszkańców jak i samego Królestwa.

Artykuł VI Misje misyjne są dozwolone, jednak władza królewska zastrzega sobie prawo do obserwowania ich działań, zabraniając agresywnych praktyk czy nękania innych wyznań.