Jedną z głównych osi rozgrywki jest właśnie dyplomacja, zawieranie sojuszy, handlowanie, dogadywanie się co do współpracy i ustanawianie traktatów pokojowych.
Złamanie ważnego traktatu będzie miało swoje konsekwencje. Po pierwsze natychmiastowo odbije się to na prestiżu wiarołomcy, a po drugie przyszłe umowy z takim krajem będą gorzej odbierane, zarówno w krajach NPC, jak i w krajach graczy. Na tej edycji jednak będziemy większą wagę przywiązywać do tego, czy traktat rzeczywiście ma moc. Zwykle było tak, że gracze bez problemu podpisywali sobie 5 sojuszy, często niespecjalnie mających sens ze względu na różnicę np. w religii oraz dwa razy tyle paktów o nie agresji. Tutaj postanowiliśmy to zmienić, więc sojusz bez wcześniejszego mariażu będzie mało ważny, a w wypadku braku odpowiedzi u jednej ze stron, spadek prestiżu będzie minimalny. Oczywiście siła traktatu zależy od paru innych czynników. Na przykład, czy kraje sygnatariuszy mają wspólną religię/kulturę albo czy wcześniej toczyły ze sobą wojnę. Każde złamanie traktatu będzie więc rozpatrywane indywidualnie.
Kwestie techniczne:
Niestety nie mamy opcji hide, więc musimy sobie poradzić bez niej. Do jawnych traktatów jest temat na forum nazwany „Dyplomacja”, gdzie gracze są zobowiązani wstawiać wszystkie jawne ustalenia. Polega to na tym, że jeden z graczy dodaje na tym forum temat nazwany od traktatu, a następnie w pierwszym poście treść owego traktatu. Następnie pod tą treścią traktatu wszyscy zainteresowani powinni złożyć podpisy w imieniu władców. Wystarczy w tym wypadku wystarczy wpisać „Józef z Pacanowa II składa podpis”, albo po prostu „Józef z Pacanowa II”
Traktat nie będzie realizowany z urzędu. To znaczy, jeśli w traktacie jest, że „państwo X zobowiąże się do wysłania 50 złota” to gracz na państwie X musi na tajnym wpisać, że wysyła te 50 złota, inaczej nie zostanie wysłane. Podobnie jest jeżeli chcemy zawrzeć małżeństwo, to piszemy na tajnym, że wysyłamy dziewoję tam i tam (pamiętając o obstawie), żeby się hajtnęła.
Ja wiem, że nie każdy ma chęci i talent do ładnego, archaicznego pisania ustaleń, ale zalecam powstrzymać się od pisania na jawnym umów typu „państwo X przekazuje państwu Y pewną ilość pewnego surowca za cenę znaną obu stronom” oraz, żeby starać się przynajmniej ująć punkty traktatu w należycie odpowiedni sposób.
Złamanie ważnego traktatu będzie miało swoje konsekwencje. Po pierwsze natychmiastowo odbije się to na prestiżu wiarołomcy, a po drugie przyszłe umowy z takim krajem będą gorzej odbierane, zarówno w krajach NPC, jak i w krajach graczy. Na tej edycji jednak będziemy większą wagę przywiązywać do tego, czy traktat rzeczywiście ma moc. Zwykle było tak, że gracze bez problemu podpisywali sobie 5 sojuszy, często niespecjalnie mających sens ze względu na różnicę np. w religii oraz dwa razy tyle paktów o nie agresji. Tutaj postanowiliśmy to zmienić, więc sojusz bez wcześniejszego mariażu będzie mało ważny, a w wypadku braku odpowiedzi u jednej ze stron, spadek prestiżu będzie minimalny. Oczywiście siła traktatu zależy od paru innych czynników. Na przykład, czy kraje sygnatariuszy mają wspólną religię/kulturę albo czy wcześniej toczyły ze sobą wojnę. Każde złamanie traktatu będzie więc rozpatrywane indywidualnie.
Kwestie techniczne:
Niestety nie mamy opcji hide, więc musimy sobie poradzić bez niej. Do jawnych traktatów jest temat na forum nazwany „Dyplomacja”, gdzie gracze są zobowiązani wstawiać wszystkie jawne ustalenia. Polega to na tym, że jeden z graczy dodaje na tym forum temat nazwany od traktatu, a następnie w pierwszym poście treść owego traktatu. Następnie pod tą treścią traktatu wszyscy zainteresowani powinni złożyć podpisy w imieniu władców. Wystarczy w tym wypadku wystarczy wpisać „Józef z Pacanowa II składa podpis”, albo po prostu „Józef z Pacanowa II”
Traktat nie będzie realizowany z urzędu. To znaczy, jeśli w traktacie jest, że „państwo X zobowiąże się do wysłania 50 złota” to gracz na państwie X musi na tajnym wpisać, że wysyła te 50 złota, inaczej nie zostanie wysłane. Podobnie jest jeżeli chcemy zawrzeć małżeństwo, to piszemy na tajnym, że wysyłamy dziewoję tam i tam (pamiętając o obstawie), żeby się hajtnęła.
Ja wiem, że nie każdy ma chęci i talent do ładnego, archaicznego pisania ustaleń, ale zalecam powstrzymać się od pisania na jawnym umów typu „państwo X przekazuje państwu Y pewną ilość pewnego surowca za cenę znaną obu stronom” oraz, żeby starać się przynajmniej ująć punkty traktatu w należycie odpowiedni sposób.