Imperius XIV

Wolni handlarze
Rok 1560

Porty Nowego Świata, choć w porównaniu do europejskich miast zdawać się mogą malutkie, przyciągają coraz to bardziej rosnące chmary okrętów. Dziesiątki statków wyprawiają się za horyzont, aby przywieźć złoto, srebro, przyprawy czy inne dobra z których słynie Warnezja. Strumyk monet powoli zmienia się w rozszalałą rzekę, a na handlu zbijane zaczynają być prawdziwe fortuny. Jednak jak zawsze w takich przypadkach zdarzają się tacy, którym nie w smak są monopole i podatki, którzy nie chcą pozwolić aby zyski które mogą uzyskać były ograniczane czy to przez kolonialnych gubernatorów czy chciwych królów w Europie.

Warnezja jest nadal w przeważającej części pustą krainą, gdzie ostoje cywilizacji są rzadkie, a ziemie pomiędzy nimi słabo poznane - nawet jeśli na mapie oznaczone jako własność tej czy innej kolonii. Nieliczne floty ścigają raczej pirarów, a armie walczą na dalekich pograniczach. Tym samym wiele jest cichych zatoczek, gdzie schronić się mogą statki tych, którzy chcą handlować z dala od czujnych oczu. Skrzynie broni, prochu i alkoholu znoszone są z pokładów statków - a w zamian ładowane paczki cennych skór, samorodki cennych metali i dobra, na które w Europie nie ma jeszcze nawet nazwy. Wilki morskie o ponurych twarzach, warnezyjscy traperzy i tubylcy - gdy jest do zrobienia interes, religia czy lud nie mają znaczenia - liczy się tylko profit.

Przemyt istniał od zawsze - jednak wraz z pojawieniem się podatków narzuconych przez europejskie metropolie, zaczął on gwałtownie rosnąć - zwłaszcza, że z jednej strony Warnezja jest już na tyle dobrze poznana, aby było czym handlować - a z drugiej strony całej linii brzegowej w żaden sposób nie upilnujesz. Tym samym przemyt staje się powoli problemem, a w księgach pojawiają się wyraźnie rozbieżności - statki wpływają i wypływają bez żadnego śladu w papierach (jeżeli w ogóle zawinęły do portu). Jest to prawdziwa zmora urzędników - przynajmniej tych, którzy już nie biorą w łapę od rzeczonych przemytników (a takich jest sporo) - w końcu taniej jest skorumpować kiepsko opłacanych gryzipiórków niż płacić te wszystkie podatki.

Problemem jednak nie jest gdy są to pojedynczy "uczciwi przedsiębiorcy" - powstawać zaczynają całe siatki przemytnicze, dobrze zorganizowane i przygotowane do swojego procederu. Plotki krążą jakoby niektórzy z nich mieli coś więcej na celu niż tylko jak najszybsze napchanie sobie kiesy. W Nowym Świecie pojawiła się grupa Irlandczyków, o których plotki krążą w wielu portach - którzy rzekomo współpracują ze sobą... wszyscy we wspólnym celu, i pod jednym przywództwem. Powtarza jest imię - Gráinne Ní Mháille. W ostatnich czasach władza królowej Marii przynosi coraz więcej chaosu na wyspy brytyjskie - a wielu angielskich lordów w Irlandii poczyna sobie coraz śmielej - co musiało doprowadzić do zaostrzenia konfliktu z Irlandczykami. Walka Gráinne z Anglikami wymaga jednak funduszy - a te pozyskiwać miałaby poprzez sieć szmuglerów w Warnezji - kto wie czy to prawda, ale jeżeli - pewnym jest, że i dla Wysp Brytyjskich i dla Warnezji nadchodzą ciekawe czasy. Kto wie czy zmora jaką są przemytnicy nie może okazać się szansą dla bardziej... elastycznych gubernatorów.

[*]W Nowym Świecie można zaobserwować wzrost w liczbie przemytników
[*]Zjawisko to jest problematyczne dla wszystkich urzędników, którzy jeszcze nie dali się przekupić
[*]Wśród przemytników jest zorganizowana grupa, o której mówi się że została wysłana przez Gráinne Ní Mháille

• Przemytnicy zostawieni sobie dalej mają używanie w Nowym Świecie
• Niektóre grupy stają się na tyle wpływowe, że zlikwidowanie ich może być wyzwaniem
• Tylko w kilku koloniach ten problem nie jest aż tak dokuczliwy, czy to z powodu działań podjętych czy to przez stan kolonii

Urzędnicy kontratakują
Rok 1565
Rozwój kolonii w Nowym Świecie trwa najlepsze - wraz z tym cały czas wzrasta liczba towarów i ludzi podróżujących między Europą i Warnenzją. Oczywistym jest, że korzystają z tego przemytnicy - którzy z racji sytuacji geopolitycznej nadal są w niezłej pozycji. Armie i floty kolonialne ścierają się ze sobą jak kontynent długi i szeroki, a większość funduszy przeznaczana jest na dalsze zbrojenia i podboje. Tym samym sprawa przemytników, która zdawać się może nieistotnym problemikiem schodzi na dalszy plan. W poprzednich latach kilka kolonii podjęło jednak pewne działania przeciw nim - a ostatnio dołączyły do nich kolejne. W Nowej Aleksandrii założony został Kolonialny Urząd Celny, mający jak nietrudno się domyśleć - zająć się sprawą przemytu. Z kolei w kolonii pruskiej z nieco większą pompą działalność rozpoczęła Kamera Skarbu, do której zadań należą też między innymi kwestie ceł. W obu tych koloniach efekty działania przeciw przemytnikom są już widoczne - chociaż w pruskiej działania te przebiegają jak na razie z większą skutecznością. Działania podjęła też kolonia angielska - jej gubernator przeznaczył pewne środki na walkę z przemytem - jednak środki te są niewystarczające, aby odnieść jakieś znaczące zwycięstwo nad przemytem - i tym samym konieczne będą dalsze inwestycje, jeżeli przemyt ma być zdławiony.

Choć kolejne kolonie podejmują działania przeciw przemytnikom, znaczna część Nowego Świata nadal pozostaje ziemią obiecaną dla nieuczciwych handlarzy, którzy korzystają z zaniedbań administracji kolonialnych, wojen i chaosu aby omijać system. Z każdym rokiem ich zyski tym samym rosną, a przemytnicy zyskują czas aby umocnić swoją pozycję - korumpować kolejnych urzędników, znajdować nowe miejsca w których łatwo jest zrzucić towar, czy stworzyć nowe przemytnicze szlaki. Wyeliminowanie dobrze przygotowanych przemytników może okazać się więc w przyszłości trudniejszym i bardziej czasochłonnym zadaniem...

• Do walki z przemytem dołączyły kolonia egipska i pruska
• Swoich sił próbuje również kolonia angielska, lecz jak na razie nie osiąga spektakularnych sukcesów
• W pozostałej Warnenzji dalej panuje samowolka przemytników