Prawo Kościelne

[Skryba]

~ * * * ~

[Skryba]

O niewoli prawowiernych

• 1. Człowiek prawowierny, to jest czczący Kult Boga Odrodzonego i należący tym samym do Świętego Kościoła, nie może być niewolnikiem. Zwłaszcza potępiamy sytuacje, gdy człowiek prawowierny innego prawowiernego zmusza do niewoli - człek taki popełnia grzech ciężki i póki nie zaprzestanie swych praktyk i nie odpokutuje za winy, nie jest godzien królestwa Odrodzonego.
  2. Jeńcy prawowierni, pojmani w wyniku bitew, muszą zawsze mieć możliwość wykupu - bezpośrednio lub za pośrednictwem swych bliskich, bądź też seniorów. Przetrzymywanie wojowników prawowiernych w niewoli, bez możliwości wykupu, uważamy za grzech.
  3. Oswobodzenie ludzi prawowiernych pojmanych przez innowierców i heretyków jest głównym obowiązkiem każdego władcy i człowieka. W obliczu nasilenia się pirackich rejz na wybrzeża krajów, w których prawowierni mieszkają, ustanawiamy Ligę Dobrego Porządku, której zadaniem jest wykup prawowiernych i zwrócenie im wolności.
  4. Przewodnictwo nad Ligą Dobrego Porządku oddajemy wielkiemu księciu Aruzyjskiemu, Umbertowi Welletryjskiemu i jego następcom, którzy to legitymują się specjalnym glejtem do negocjacji wykupu od innowierców i za tą sprawą najsprawniejsi będą w tychże negocjacjach.
  5. Zachęcamy wszystkich władców prawowiernych do przystępowania do Ligi Dobrego Porządku, i wspomagania jej swymi dobrami, tak by dysponowała wystarczającymi kwotami do wykupu ludu prawowiernego.
  6. Zabraniamy, między władcami prawowiernymi, rywalizacji o wykup - w zamian nakazując współpracę w tymże akcie w ramach ustanowionej tu Ligi.
  7. Wykupionych zachęcamy do osiedlania się na ziemiach tych, którzy ich wykupili - by okazać im wdzięczność i móc oddać swą pracą wzajemną przysługę, niemniej nikt do tego nie może ich zmuszać i jeśli wolą ich byłoby wrócić do swych domów, zabraniamy ich od tego powstrzymywać.
  8. Nadto wszystkich władców prawowiernych dysponujących odpowiednimi siłami wzywamy do zwalczania piractwa i niewolnictwa. Potępiamy także te akty, uznając je za grzechy ciężkie.

Dano w Durance, Roku 743, dnia 5 lutego.
regent Alexandre
w przytomności świadków ze swej Rady

[Skryba]

O świętej wojnie przeciw Tugrejom

• 1. Ogłaszamy wszem i wobec, że popieramy trud Siczy Wernackiej, jak i Wielkiego Księstwa Aruzji w celu pokonania Kagana Tugrejów i jego sług.
  2. Niniejszym wojna ta staje się świętą wojną przeciw Kaganatowi.
  3. Obowiązkiem prawowiernych jest ją wesprzeć, surowo karzemy za to tych, którzy w trakcie trwania świętej wojny chcieliby napaść lub zaszkodzić bożym bojownikom.

Dano w Durance, Roku 745, dnia 6 grudnia.
regent Alexandre
w przytomności świadków ze swej Rady