O tym, że na bezkresnych zachodnich stepach żyją koczownicze plemiona wiedział niemal każdy kto mieszkał w ich sąsiedztwie. Przez setki lat jednak nie stanowiły oni większego zagrożenia, ot niewielkie plemiona czasem najeżdżały przygraniczne wioski, zabierając nieco kosztowności, bydła i porywając część wioski. Nie były to straty które wodzowie czy inni wielmoża uznaliby za ciężkie. Mimo wszystko z biegiem czasu zaczęły organizować się także wyprawy, które obierały na cel miasta, niejednokroć skutecznie. Nieprzygotowani władykowie musieli wtedy słać po najemnych Wernaków, którzy jako jedni z niewielu mieli faktycznie doświadczenie w większych starciach z koczownikami. Około roku 550 liczebność plemion zaczęła nagle i gwałtownie rosnąć, a ataki stawały się coraz częstsze i coraz brutalniejsze. Nękanie pogranicza trwało około 50 lat i była niczym w porównaniu z tym co stało się w roku 603. Na osłabionych sąsiadów ruszyła ogromna horda Tugrejów, które podbiła sąsiednie księstewka po których dzisiaj już nic nie zostało i przetoczyła się przez całą Aruzję, plądrując również pogranicze zamieszkałe przez Kahydończyków, którzy wtedy byli pod władzą Sułtanatu. Większość najeźdźców powróciła z tej wyprawy z bogatymi łupami i rzeszą niewolników, a na wschodzie w podbitych krajach zostały tylko garnizony. Bunt w Aruzji Północnej wyparł z zajętych terenów Błękitny Chanat, który następnie z częściowym wsparciem Kaganatu został pokonany w walnej bitwie. Niedługo potem odosobniony Biały Chanat w Aruzji Południowej również upadł. Nie były to jednak wielkie straty dla Kaganatu, który kontynuował swoje mniejsze łupieżcze wypady. W 669 korzystając z okazji Kaganat zdobył i praktycznie zrównał z ziemią kilka Kahydańskich wolnych miast, których garnizony praktycznie całe wyruszyły by walczyć z Sułtanatem. Od tego czasu nie została powtórzona kolejna tak wielka wyprawa, a Kaganat ograniczał się do plądrowania tu i ówdzie, choć nikt nie wie dlaczego.
Społeczeństwo
Społeczeństwo Tugreów zbudowane jest na okrucieństwie i strachu. Do władzy, bogactwa czy wpływów dochodzą tam nie najsilniejsi, ani nawet najbardziej cwani, tylko Ci którzy nie powstrzymają się przed niczym aby osiągnąć to czego chcą. Nie ma tam zagrań niehonorowych, a dobra należąca do kogoś innego to dobra czekające na nowego właściciela. Lecz nawet w tak okrutnym społeczeństwie jest miejsce zarówno na nietypową muzykę, tańce czy turniej łucznicze i inne zabawy.
Religia
Egryizm - tradycyjna religia Tugrejów, skupiająca się na czczeniu jedynego boga, który przemierza wielki step pod postacią złocistogrzywego konia. Czuwa on nad wszystkimi koczownikami, w szczególności zaś nad swoimi wyznawcami. Oprócz tego występują tradycje szamanistyczne - wiara w duchy, spośród których część jest z nich reprezentuje żywioły natury, a część z nich to duchy wielkich przodków, których w nagrodę za swoje czyny za życia, bóg obdarzył możliwością odwiedzania żywych.
Ustrój
Kagan jest władcą chanów, którzy to są przywódcami swoich plemion i klanów. Władza kagana jest teoretycznie nieograniczona, ale praktycznie nadużywanie jej w stosunku do chanów prowadzi do przedwczesnej śmierci.
I11: La Repubblica, I12: Sułtanat Raszimu, I13: Księstwo Dragenii/MG
