Imperius XIV

Ostatnie Pożegnanie
746




Na skraju Gorfurtu, otoczona z trzech stron rzeką wznosiła się monumentalna budowla, zamek, który przez lata był symbolem potęgi i władzy. Tylko nieliczni znali tajemny przejście prowadzące do krypt pod zamkiem, gdzie spoczywały ciała członków książęcej rodziny. Drzwi prowadzące do krypt były zdobione misternymi rzeźbami przedstawiającymi historię Wielkiego Księstwa i jego bohaterskich władców.

Procesja żałobników w milczeniu przechodziła przez ciemny korytarz, iluminowany tylko przez płomienie pochodni. Po dotarciu do krypt, przekroczyli próg i znaleźli się w przestrzeni pełnej bogato zdobionych sarkofagów i relikwii. Na jednym z tych sarkofagów leżała trumna z ciałem Wielkiego Księcia Tegwarskiego Konrada II. Trumna była wyryta z kamienia, a jej pokrywa zdobiły sceny przedstawiające momenty z życia zmarłego władcy i ważne wydarzenia z historii księstwa. Kapłani ubrani w żałobne szaty odprawiali modlitwy, a dźwięk ich śpiewów wypełniał kryptę. Dworzanie i dostojnicy stały wokół trumny, składając swoje hołdy i ostatnie pożegnania. Wielka Księżna Teresa, ubrana w czarną suknię zdobioną haftem, trzymała w dłoniach zapaloną świecę, symbolizującą światło w ciemnościach.

Po zakończeniu nabożeństwa, dostojnicy delikatnie unosili trumnę, przygotowując się do złożenia jej w specjalnie przygotowanym grobie w głębi krypt. Płomienie pochodni tańczyły na ścianach, rzucając cienie na twarze smutnych żałobników. Gdy trumna została umieszczona w grobie, kamienne drzwi krypty zamknięto, a cichość wypełniła przestrzeń.To miejsce, krypta pod zamkiem, stało się ostatnim domem dla Wielkiego Księcia Tegwarskiego Konrada II. Tutaj, w spokoju i ciszy, spoczął obok swoich przodków, kontynuując swoją nieśmiertelną podróż w krainę wieczności.

Po zakończeniu obchodów Książę Georg wraz ze swymi braćmi Friedrichem i Edrytem wyprawili wystawną kolację i bal dla wszystkich zebranych możnych i gości z obcych krain, gdzie wznoszono toasty i pieśni na cześć zmarłego Wielkiego Księcia.


/wydatki na uroczystość i kolacje/bal na tf

Krąg życia
746





W wielkiej sali pałacu książęcego, oświetlonej tysiącami świec i zdobionej najszlachetniejszymi tkaninami oraz klejnotami, odbyła się spektakularna koronacja nowego Wielkiego Księcia Tegwarskiego, Georga I. Całe królestwo zebrało się, by uczcić ten wyjątkowy moment w historii.

Centralnym punktem sali stał majestatyczny tron, ozdobiony złotem i klejnotami, na którym miała zasiąść nowo koronowana głowa państwa. Ołtarz przed tronem zdobił rzeźbiony herb królestwa oraz wizerunek patrona, do którego Georg I miał się modlić przed przyjęciem korony.
Wszyscy dostojnicy, arystokracja i przedstawiciele różnych warstw społeczeństwa ubrani byli w najbardziej urocze stroje. Jednak to ubiór Georga I przyciągał uwagę najbardziej. Na sobie miał biały, zdobiony złotem kaftan, a na ramionach spoczywała purpurowa peleryna, symbolizująca jego władzę. Na głowie nosił koronę, wykonaną specjalnie na tę okazje. Była prawdziwym dziełem sztuki, wykonaną z cennych metali i klejnotów, w której błyszczały diamenty, rubiny i szafiry.

Ceremonia rozpoczęła się od uroczystego wejścia Georga I do sali, podczas którego rozbrzmiewała muzyka dworska, a tłum zgromadzonych gości witając go oklaskami. Kapłan odprawił modlitwę błogosławieństwa, a po niej Georg I złożył przysięgę, w której przyrzekał służyć swojemu królestwu i ludowi z wiernością i oddaniem.
Następnie, najważniejszym momentem ceremonii było umieszczenie korony na głowie Georga I. To symboliczne działanie miało potwierdzić jego władzę i autorytet jako Wielkiego Księcia Tegwarskiego. Głosy kapłanów i orszak dworskich dostojników wypełniły przestrzeń, a korona zaczęła błyszczeć jeszcze bardziej, odbijając światło świec.
Po koronacji, Georg I wstał z tronu i przemówił do zgromadzonych gości. Jego słowa pełne były wdzięczności, pokory i obietnic, co tylko zwiększyło poparcie i szacunek ludu wobec nowego władcy.
Ceremonia koronacyjna zakończyła się wielkim bankietem, na którym serwowano najwyborniejsze potrawy i trunki. Muzycy grający na różnych instrumentach tworzyli atmosferę radości, a tłum gości tańczył i śpiewał, celebrując nową erę panowania Wielkiego Księcia Tegwarskiego, Georga I.

Następnie rozpoczął się świąteczny tydzień, gdzie śmiechom i krzykom nie było końca. Przez caly ten czas codziennie w Gorfurcie odbywały się wystawne kolacje i bale, a cały okres zwieńczył ogromny turniej rycerski który wygrał gość z Orentii, Teobald Henryk d'Tesse.

/wydatki na koronacje, bale i turniej na TF

Tak ważne wydarzenie zebrało niemal każdą liczącą się osobę w kraju, więc gości nie brakowało, w tym członków znamienitych rodów z za granicy, lecz brakowało nieco koronowanych głów. Nie zabrakło napitków, jadła i czasu na rozmowy, a sama koronacja również była warta zobaczenia na własne oczy. Z pewnością Georg I rozpoczyna rządy ze sporym rozmachem, zwłaszcza skontrastowanym z ostatnimi latami rządów Konrada II, którego zaczyna nazywać się Spokojnym.

+16 prestiżu za pogrzeb i koronację