Imperius XIV

Mapa

Mapa będzie ważnym elementem rozgrywki. Na start gracze dysponują informacjami na temat zaledwie zrębka Nowego Świata i z czasem w miarę eksploracji, mapa będzie aktualizowana w każdej turze o kolejne odkrycia, które poczynili gracze w turze poprzedniej. Jeśli gracz nie podejmie żadnych akcji do zachowania tajemnicy swoich odkryć, to dla uproszczenia, wszystkie odkrycia poczynione w turze poprzedniej są dostępne publicznie. Ciężko bowiem utrzymać to w tajemnicy, kiedy żołnierze wysłani na eksplorację pójdą na zasłużone piwo po wyprawie, na którym podpici zaczną opowiadać zebranym w karczmie, czego to oni nie widzieli xD

Oprócz standardowej mapy „politycznej” będzie dostępna jeszcze mapa terenu jaki mniej więcej dominuje na danym obszarze. Wyróżniamy tu takie rodzaje terenu, jak: równiny, lasy, pustynie, tundrę, stepy, góry i dżunglę. Każdy teren ma swoje wady i zalety, oraz różną możliwość zamieszkania. Nawet jednak na gorszych terenach typu pustynia, koloniści mogą się osiedlać przy brzegu oraz przy rzece. Może oczywiście gdzieniegdzie pojawić się jakiś inny teren odbiegający od wcześniej podanego podziału (np. bagna) jednak będzie to już informacja, którą podamy graczowi na TF-ie.

Istnieje możliwość „przekształcania terenu”, poprzez wycinki zarówno lasów, jak i dżungli (to drugie jest oczywiście droższe). Oprócz paru sztuk drewna, które uzyskamy z wycinki, otrzymamy teren równinny, który jest najlepszym terenem pod rozwój kolonii.

Uwaga!
Nie każde wykarczowanie lasu będzie skutkować powstaniem równin. Jeśli klimat jest zbyt zimny, w miejsce lasu powstanie tundra, jeśli zbyt ciepły - step lub w skrajnych przypadkach nawet półpustynia.

Rodzaje terenu

Każdy kawałek lądu w Nowym Świecie możemy zaklasyfikować do jednego z 7 rodzajów terenu:

Równiny – obszar niemal nie występujący naturalnie, powstaje najczęściej po wykarczowaniu lasów. Są to łąki z mniejszymi lasami, które idealnie nadają się do uprawy roli lub hodowli bydła. Teren taki jest bardzo podobny do rolniczych obszarów Europy (np. Francja, Polska, Węgry). Generalnie jest to najlepszy możliwy teren pod rozwój kolonii.

Lasy – teren na którym dominuje zalesienie charakterystyczne dla różnych klimatów, od subtropikalnych lasów Afryki i Chin po gęste lasy borealne Europy Północnej. Zatem teren lasu może być bardzo zróżnicowany pod względem struktury. W tę kategorię wchodzą zarówno lasy iglaste i liściaste. Gdzieniegdzie można spotkać łąki nadające się na pastwiska lub uprawę roli. Jeśli wykarczujemy pewien obszar leśny, to zamienia się w równiny.

Pustynie – pokryte piaskiem pustkowia, gdzie można spotkać najwyżej wędrujący krzak. Niewielkie osady mogą być budowane przy nielicznych oazach (ale nawet wtedy poziom kontroli takiej wioski byłby niewielki) oraz na wybrzeżach i przy rzekach. Posiadanie terenów pustynnych nie daje więc dużych benefitów. Jedyny plus z tego terenu to możliwość produkcji niektórych surowców niedostępnych na innych terenach.

Stepy – bezkresne trawiaste niziny, podobne do równin, jednak bardziej nieprzyjazne dla kolonistów. Z reguły są cieplejsze i pozbawione innych form roślinnych niż trawa. Mimo wszystko jednak, przy braku lepszych możliwości, koloniści mogą być chętni do ich zasiedlenia. Odpowiadają obszarowi wielkich równin, albo stepu pontyjskiego, jak również sawanny afrykańskiej.

Tundra – niemal niemożliwe do zamieszkania zimne pustkowia w klimacie polarnym lub subpolarnym. Teren jest tutaj niezdatny do uprawy, nie występują formacje roślinne wyższego rzędu, a zwierzyny jest niewiele. Dodatkowo przez większą część roku teren ten jest pokryty śniegiem.

Góry - wysokie szczyty górskie zawsze stanowiły problem dla osadników, kupców i wielkich zdobywców. Surowy klimat górski jest trudy dla większości kolonistów, którzy nie dadzą radę się zaadoptować. Zatem jest to teren relatywnie trudny do zamieszkania, a uprawiać rolę można zwykle na niewielkich dolinach między nimi. Jest to jednak jedyny rodzaj terenu, gdzie występują surowce mineralne, np. złoto i żelazo. Możliwości zamieszkania tego terenu zależą od klimatu oraz charakteru wzniesień.

Dżungla – gęsto zarośnięty obszar z nieprzyjazną człowiekowi puszczą, deszczowym klimatem i problematyczną fauną. Zdecydowanie nie jest to ziemia obiecana dla szukających nowego życia kolonistów i raczej poza wybrzeżami nie powstaną na tym terenie poważniejsze osady. Wycinanie dżungli jest drogie, ale możliwe. Niektóre surowce można produkować jedynie na tym terenie.

Prowincje

Mapa została podzielona na obszary, zwane prowincjami. Każda prowincja ma przypisany określony rodzaj terenu oraz określony klimat, co oznacza, że na niektórych prowincjach nie będzie można produkować części surowców. Oprócz tego każda prowincja ma własny limit populacji, zależny od rodzaju terenu oraz od dostępu do rzeki/morza/jeziora. W prowincji może znajdować się maksymalnie 1 miasto i 1 fort pozamiejski oraz 1 inwestycja fabularna lub 1 inwestycja w wydobycie surowców (np. tartak, plantacja, kopalnia). Jest możliwość, że gracz nie zajmie całej prowki, lub część prowincji zostanie zajęta przez wroga. W wypadku posiadania niepełnej prowincji nie dostaje się limitu z niej oraz nie można stawiać na niej nowych inwestycji oprócz fortyfikacji, lecz dostaje się dochód z inwestycji już istniejących.

Jeśli prowincja jest równinna, możliwe jest czerpanie z niej dodatkowych bonusów
- inwestycje fabularne związane z rolnictwem dają więcej dochodu
- możliwe 2 inwestycje fabularne/plantacje

Limit populacji

Jest to liczba określająca nam wielkość obszaru, który można uznać za „ziemię obiecaną” dla nowych osadników w naszej kolonii. Im większy będzie nasz limit populacji (oczywiście po odjęciu populacji już żyjącej w kolonii), tym więcej osadników będzie przybywało. Nie jest to jednak górna granica dla populacji kolonii, tzn. limit ten można przekroczyć, jednak wtedy przyrost kolonistów będzie mniejszy. Limit populacji oblicza się stosując następujący skomplikowany wzór:

Limit populacji = 5000 (limit podstawowy) + wyliczony limit z prowek

Limit populacji jest obliczany przez gracza.

W zależności od rodzaju terenu, prowincje mają następującą wartość limitu:

• pustynia - 100
  tundra - 100
  dżungla - 400
  góry - 500
  las - 700
  stepy - 800
  równiny - 1200

+200 do limitu dla każdej prowincji, która ma dostęp do rzeki/morza/jeziora

Eksploracja

Na początku graczom znany jest tylko niewielki obszar lądowy na wschodnim wybrzeżu Nowego Świata. By odkryć coś więcej, należy na ziemie nieznane wysłać wyprawę eksploracyjną. Można to zrobić na różne sposoby: wysyłając statek odkrywczy, opłacając wyprawę, albo nawet wysyłając oddział wojska. W wypadku eksploracji morskiej, odkrywane jest tylko wybrzeże - marynarze nie będą wchodzić w głąb lądu - jednak eksploracja morska jest generalnie szybsza. Niezależnie jednak od tego, jaki rodzaj wyprawy wyślemy do odkrywania, wypadałoby przeznaczyć trochę złota na zaopatrzenie i jakiś przewodników dla naszej wyprawy. Odkryte tereny są przez jakiś czas trzymane w tajemnicy przed innymi, jednak co jakiś czas mapy na forum będą aktualizowane o odkrycia dokonane przez graczy. Do tego czasu jednak gracz może wykorzystać posiadane informacje o nowych lądach. Dla przykładu, jeśli gracz A dzięki eksploracji jako pierwszy odkryje cywilizację tubylczą, to przez jakiś czas będzie miał wyłączność na ustanawianie stosunków dyplomatycznych z ową cywilizacją i przez ten czas może sprawić, by kolonia gracza A była jedynym partnerem handlowym odkrytej cywilizacji.

Mapa startowa

Mapa na której będzie się toczyła rozgrywka prezentuje się następująco:



link do pełnej wersji mapy: https://cdn.discordapp.com/attachments/ ... ognita.png

Parę zasad co do czytania mapy:
- prowincje są oddzielone czarną linią
- rzeka jest zawsze granicą prowincji
- góry ciemnoszare (na mapie startowej ich nie widać) są niedostępne dla wojska, osadników czy odkrywców
- tereny oddzielone wodą, ale połączone szarym szlaczkiem są traktowane jako jedna prowincja

Zajmowanie terenów "niczyich"

Aby zająć ziemie, które nie należą do żadnego innego państwa, należy najpierw rozwiązać sprawę mieszkających tam tubylców, którzy zapewne nie przywitają naszych osadników z otwartymi ramionami, zwłaszcza gdy Ci przychodzą bez zapowiedzi. Są 2 główne drogi na rozwiązanie tej kwestii: złoto oraz stal. Stal, czyli siła wojskowa - to po prostu wysłanie oddziałów w celu podbicia tych terenów. Należy zakładać oczywiście, że tubylcy będą stawiać opór i nie będą skłonni oddać swoich ziem, jednak ta metoda jest szybka i często efektywniejsza. Druga metoda: złoto, to próba negocjacji z tubylcami celem zakupu od nich części ich ziem, na których można potem osiedlić naszych kolonistów. Jest to metoda nie uszczuplająca naszych sił militarnych oraz zapewniająca większą stabilność i możliwości asymilacji, ale bardziej oddziałująca na kiesy gubernatora. W obu przypadkach ziemie mechanicznie zostaną włączone do kolonii dopiero na początku następnej tury.

Oczywiście są to 2 główne drogi, jak ktoś chce się wykazać kreatywnością, to nie mogę, ani nie chcę mu tego zabraniać.