Ufficio [Dyplomacja]

[Skryba]

Dyplomaci i listy są podejmowani w kancelarii gubernatora.

[Gustaw]

Do Gion przybył Don Antonio De A Lisboa.


Współpracownik Vicekróla przybył do Gion na wieść o wymarszu wojsk Genui na teren Wysp Patronów. Chciałby poinformować Gubernatora, że Wyspy Patronów znajdują się obecnie pod panowaniem Jego Najwierniejszej Mości Don Juana III, z bożej łaski Króla Portugalii, Algrave, etc. etc., tamtejsza ludność bowiem uznała Jego Najwierniejszą Mość za swego władcę, zaś Jego Najwierniejsza Mość w swej hojności i dobrotliwości uznał ich hołd, tym samym obejmując ich swą opieka i ochroną.

Atak na mieszkańców Wysp Patronów bądź próba zagarnięcia znajdujących się, z łaski i woli Jego Najwierniejszej Mości Don Juana III, w ich posiadaniu ziem, będzie uznawana za napaść na poddanych i teren Korony Portugalskiej, a tym samym wypowiedzenie wojny.

[Skryba]

Takie wieści do Gionu nie dotarły, poproszono zatem dyplomatę o potwierdzenie owych słów. Zdziwienie jest tym większe, że wyspy leżą w bezpośrednim sąsiedztwie kolonii genueńskiej i przynależą do jej strefy wpływów.

[Gustaw]

Poseł powtórzył swe słowa zgodnie z prośbą gospodarzy. Poinformował również iż świadom jest ograniczeń komunikacyjnych na terenie nowego świata, to też ani Monarchia Portugalska ani Vicekról z pewnością nie za złe nie mają rozpoczęcia przygotowań do zajęcia wysp.

Poseł proponuje by Gubernator wyznaczył inne tereny do ekspansji swym żołnierzom, zaś kwestię przynależności wysp oraz podziału stref wpływu a okolicy zasugerował omówić prywatnie, bez pośpiechu i ryzyka eskalacji konfliktu. Korona Portugalska bowiem nie ma na wrogich zamiarów, lecz zgoła przeciwnie - celem uniżonych poddanych Jego Najwierniejszej Mości Don Juana III jest jedynie współpraca w rejonie z katolickimi braćmi.

[Skryba]

Również i naszym celem jest współpraca z portugalskimi współbraćmi, ciężko jednak zgodzić się na próbę tak agresywnego i prowokującego zajęcia wysp sąsiadujących bezpośrednio ze stolicą kolonii. To nie wicekról powinien nam zalecać zajmować inne wyspy, a raczej powinien skupić się na wyspach leżących w bezpośrednim sąsiedztwie swojej kolonii. Przystajemy na rozmowy, ale bez uznania stanu dokonanego, czyli zajęcia przez wicekróla Wysp Patronów.

[Tymus]

Anno Domini 1551



Wybranka przybyła!

Do Scardy, zgodnie z ustaleniami przybyła młoda Lukrecja Acciaioli, kuzynka Księcia Franciszka. Delegacja przywozi ze sobą dary ślubne i posag, na który Gonfalonier Laurencji z własnej szkatuły przeznaczył 1 000 florenów (OG: 10 pkt).

Wraz z panną młodą, do Gubernatora zostały przesłane listy z Laurencji z zaproszeniem na odbywający się pod koniec tego roku ślub Księcia Franciszka z nadobną Księżniczką Lukrecją d'Este.

[Skryba]

Wielce się ucieszono w Scardzie na widok tak pysznego poselstwa, a tym bardziej się weselono z powodu rychłego ślubu gubernatora Cezara. Posłów zaproszono do weselenia się wespół z urzędnikami i osadnikami, wystawiono suto zastawione stoły pełne dziczyzny i rodzimego piwa (do czasu, gdy do kolonii dotrą pierwsze transporty wina, chętnie pijanego). Gubernator zajęty jest wielce wieloma sprawami wagi państwowej, dlatego też nie zaplanowano ogromnych obchodów, jednak chętnie odwiedzi księcia Franciszka pod koniec roku wraz ze swoją małżonką. Wtedy też to zabawa będzie trwać dalej!

[Saharczyk]

Do Scardy przybywa legat papieski Giovanni Francesco Commendone. Oczekuje on na przyjęcie przez gubernatora.

[Skryba]

Na spotkanie legatowi wyszedł osobiście gubernator, klękając przed Jego Ekscelencją i całując jego sygnet.
- Wielka to radość dla nas, że Jego Ekscelencja przybył osobiście w te dalekie strony. Wszelkie wygody, którymi dysponujemy, będą Wasze, Wasza Ekscelencjo.
Legatowi oddano siedziby gubernatora, na czas jego pobytu. Gubernator Cesare przyjmuje z pokorą i wiernością wszelkie nakazy Jego Świątobliwości, papieża Juliusza III.

[Badet]

Do Gion przybył sam Ghanim Atryda, efendi KHOAM, niosąc listy od gubernatora i swoje własne posłanie.