Imperius XIV

Ferman
-~*-*~-
O dyplomacji

Paolo Atryda, z łaski wielkiego i wszechmocnego sułtana i padyszacha bej Sandżaku Nowego Świata, cieszy się takimi samymi jak inni sandżakbejowie przywilejami i powinnościami wynikającymi z godności, którą piastuje. Wśród licznych dowodów wielkoduszności i łaski Cesarza Wiernych dla jego sług, nie ma jednak przywileju samodzielnego prowadzenia dyplomacji i polityki zagranicznej, która to zgodnie z prawem Osmanów przynależy jedynie władzy sułtańskiej. Wprawdzie położona tak daleko od Konstantynopola prowincja jest niemal niemożliwa do zarządzania bezpośrednio z sułtańskiej siedziby, a gwałtownie zmieniająca się w ciągle poznawanym, Nowym Świecie, sytuacja, wymusza pozostawanie w kontaktach z licznymi przedstawicielami innych władców; lecz Paolowi Atrydzie, będącemu nie Turkiem lecz jeno nawróconym Włochem, nie udzielono w tej kwestii wyjątku. Zgodnie więc z sułtańskim prawem, bej nie ma prawa przyjmować żadnych posłów od władców zagranicznych, a jedynie odsyłać ich ewentualne listy bezpośrednio do padyszacha. Paolo wykazał się w tej kwestii niemałą elastycznością, interpretując zakaz w ten sposób, że nie zabrania mu on rozsyłania prywatnych listów do swych bliższych lub dalszych (bądź też całkowicie nieznanych) "znajomych" w innych koloniach. Tak luźne podchodzenie do sułtańskich rozkazów może mieć nieprzyjemne konsekwencje, jeśli dojdzie do uszu sułtańskich... Zwłaszcza, jeśli nie będą towarzyszyły temu odpowiednio ważkie sukcesy.

Ferman
-~*-*~-
O paktach

Sułtanat Rzymu jest krajem Wiernych i tylko oni piastować mogą najważniejsze urzędy i dostojeństwa na dworze i w administracji sułtana. Nie do pomyślenia jest, by zawierali oni, czy to w imieniu swoim, czy nawet sułtana, układy z niewiernymi. Bej Nowego Świata nie może być w tej kwestii wyjątkiem - przeciwnie, jako poturczeniec, znajduje się on wręcz pod szczególną obserwacją ze strony innych urzędników, którzy pilnują bacznie (czy to z pomocą szpiegów, czy też trzymanej w Anatolii rodziny), aby dochował on domowi osmańskiemu i nowej wierze lojalności. Dlatego też całkowicie nie do pomyślenia jest, by sandżakbej zawarł jakikolwiek oficjalny układ czy traktat z niewiernymi - choć wielce możliwe jest, że tym chętniej dotrzyma przez to umów nieoficjalnych, ustnych, których istnienie ciężej jest wszak udowodnić i donieść o nich wezyrowi.

Ferman
-~*-*~-
O ustanowieniu Ejaletu

Z łaski Imperatora Süleymana z domu Osmanów, zasiadającego na Lwim Tronie Devlet-i Âliye, oto przemawia czausz i Herald Zmiany!

Paolo Atryda otrzymać ma pas złoty i czerwoną chorągiew, następnie zaś objąć godność Bejlerbeja Ejaletu Nowego Świata.
Ejalet Nowego Świata obejmować będzie wszystkie posiadłości Imperium znajdujące się w nowym świecie.

Leto Atryda otrzymać ma pas srebrny i chorągiew zieloną, następnie zaś objąć ma godność beja Sandżaku Nowej Anatolii.
Sandżak ten obejmować będzie posiadłości Imperium leżące na zachód od Sandżaku Wysp Proroczych.

Atrydowie mają natychmiast udać się do swoich lenn i objąć je we władanie.

Ród Atrydów przyjmuje wole Padyszacha!

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O przyjaźni i opiece

Ludowi zamieszkującemu Rodosy Mniejsze oto przyrzekamy i ślubujemy przyjaźń i opiekę. Zwani będą przez nas Fremenami bądź Wolniakami, czyli ludźmi wolnymi, którzy pod żadne, jeno swoje, fermany nie podlegają. Zgadzamy się udostępnić im wiedzę i mądrości nasze, przez Boga ludziom przyznane, a także własnych poddanych na wyspach ochniejszych nie osiedlać, ni władzy swej na nie nie narzucać.
W zamian za to Rodosy Mniejsze otwarte będą zawsze dla okrętów naszych i wypraw, a lud je zamieszkujący takoż przyjaźń i sojusz nam ofiaruje.

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O KHOAM

Oto powołujemy do życia Kompanie Handlu i Ochrony Anielskiej Mądrości.
Powierzamy jej wielki cel i zadanie - handel przyprawami i innymi dobrami wielkiej wartości, jakimi w swej mądrości Bóg obdarował ziemię.
Na czele KHOAM ustanawiamy naszego drogiego krewniaka, Ghanima Atrydę.
Nadajemy mu wyspy algejskie we władanie i pod zarząd, by tam ustanowił swą siedzibę, mając tam swobodę poczynań i rozporządzania.
Obdarzamy go przywilejem zarządu upraw przyprawami i monopol na handel nimi na wszystkich włościach naszych.
Przyznajemy mu prawo samodzielnego słania posłów i listów, a także ich przyjmowania, z zastrzeżeniem, by zawsze pamiętał o swych powinnościach wobec swego domu i rodu.
Uznajemy też jego prawo do dowolnego zawierania handlowych paktów i traktatów, z zastrzeżeniem, by zawsze pamiętał o swych powinnościach wobec Wielkiego Padyszacha zasiadającego na Lwim Tronie Devlet-i Âliye.

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O Nowej Anatolii

Niniejszym uznajemy lud Awa-igua zamieszkujący Nową Anatolie za poddanych wielkiego padyszacha, udzielając im wszelkich łask z tego płynących.
Powołujemy efendiego Awa-igua, czyli doradcy do spraw tegoż ludu stojącego u boku Bejlerbeja.
Sandżakbejowi Nowej Anatolii nakazujemy zabronić niewolenia i odbierania ziemi należącej do ludu Awa-igua
Gwałty, morderstwa i kradzieże dokonywane na Awa-igua przez przybyszy z innych sandżaków karane będą zgodnie z prawem Wysokiej Porty.
W sprawach miedzy sobą Awa-igua stosować mogą swe sądy rodowe i plemienne, podłóg prastarych przywilejów plemiennych w Wysokiej Porcie powszechnie uznawanych.
W każdym timarze powołujemy kadiego, czyli sędziego, a także beja, czyli rządcę.
Kadi mianować będzie dwóch pomocników - jednego z ludu Awa-igua, jednego zaś z ludu Turków. Razem wydawać będą wyroki w sprawach pomiędzy starymi i nowymi mieszkańcami Nowej Anatolii.
Bej strzec będzie porządku w prowincji, pilnował przestrzegania prawa, wykonywał zarządzenia sandżakbeja, a także egzekwował wyroki kadiego.

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O nadaniach

Szlachetnego Coaiquera ghaziego,
Sprawiedliwego Cuayquera ghaziego,
Odważnego Kwaikera ghaziego
We wspólnocie prawowiernych witamy i godnością bejów ich obdarowujemy.
***
Mądrego Bilabiala mianujemy efendim Awa-igua.

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O Kaliülkesi

Ludowi Kali, zamieszkującemu Kaliülkesi oto przyznajemy łaskę i dar pokoju, godny dar od nich odebrawszy. Przyrzekamy strzec ich i niezależności ich bronić, zwracając ziemie ich ojców pod ich prawowite władanie. Na wyspie Esem port wzniesiemy, w którym kupców z ludu tego będziemy godnie przyjmować, do ich siedzib również naszych przysyłając. Tym zaś spośród nich, którzy w wojennej sztuce najsprawniejsi się wykażą, oferować będziemy podarunki z broni kutej przez najznakomitszych mistrzów z Damaszku pochodzących i innych miast przesławnej Starej Ziemi. Wobec całego ludu tego również przed upływem dekady połowy wielki ogłosimy turniej, w którym wielką się będą mogli okryć sławą i bogactwem do męstwa ich i umiejętności współmiernymi.

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O Miaq-dua'kas

Kupcom i handlarzom naszym zezwalamy i zachęcamy do czynienia handlu w mieście Miaq-dua'kas, w Nowej Anatolii leżącym.
Pod surowymi karami zakazujemy prób oszukiwania handlarzy tamtejszych na kruszcu bądź na miarach.
Ogłaszamy kupcom naszym prawo do korzystania z dróg i tras przez królestwo Amazo wytyczonych i przez nie wiodących, za korzystanie z których stosowne opłaty wnosić będą.