Opis państwa
Stolica: Newelkograd
Język: Primorski 97% Grundyjski 1% Inne 2%
Kultura: Primorska 97% Grundyjska 1% Inne 2%
Język: Primorski 97% Grundyjski 1% Inne 2%
Kultura: Primorska 97% Grundyjska 1% Inne 2%
Religia: Kościół Praojca 96% religia królestwa libuszowskiego 3% Złoty Porządek 1%
Ustrój:
Primorze jest jak nazwa wskazuje republiką opartą na zasadach gimonowładztwa i elekcyjności władzy. Władzę zwierzchnią posiada wybieralny Posadnik (co w starym języku primorskim oznacza osadzić kogoś na czele ludu lub skrócona nazwa naczelnik). Posadnik jest obierany w trakcie zwoływanych co 2 lata Wielkich Wieców. Władza posadnika jest ograniczana przez innych centralnych urzędników obieranych również na Wielkim Wiecu. Takimi urzędnikami są:
-Mironowiec (naczelny sędzia/jurysta: Opiekuje się systemem sądowniczym i jego prawidłowym funkcjonowaniem)
-Portmistrz (zarządca głównego portu primorskiego Newelkograd, zajmuje się sprawami i regulacjami handlu w czasie pokoju opiekuje się flotą wojenną)
-Naczelny Bibliotekarz nazywany również Nadrektorem (Opiekuje się uczelniami, głównymi bibliotekami jak i też dba o stan administracji. Kieruje kancelarią posadnicką i jego archiwum. Obierany zawsze jest przez uczonych)
-Skarbnik (Opiekuje się systemem podatkowym i skarbcem republiki. Nadzoruje prace przy obiektach publicznych jak np. budowy dróg itp. Obok tego musi przy każdym Wielkim Wiecu oddać do wglądu księgi przychodu i rozchodu jak i również stan skarbu)
-Główny Wojewoda (Jest obok posadnika głównym dowódcą sił republiki i dba aby żaden posadnik nie wykorzystał armii przeciwko republice. W trakcie pokoju dba o system obronny głównych twierdz czy miast jak i też ma obowiązek dbać o stan jakościowy sił republiki)
-Naczelny Dyplomata (Opiekuje się posłami i nadzoruję politykę zagraniczną posadnika)
Rola posadnika jest prowadzenie polityki zagranicznej, opiekowanie się ludem, wysnuwania projektów reform, kierowaniem wojsk w trakcie wojny, nadzorowania sytuacji wewnętrznej kraju, pilnowania centralnych urzędników, typowaniem prac publicznych itp.
Okres kadencji posadnika i urzędnika centralnego wynosi 4 lata jednakże może zrezygnować lub zostanie sam usunięty
Obok funkcji posadnika istnieje parlament nazywany Wielkim Wiecem jest on instytucją dwu izbową na którą składa się:
Wielka Rada
Izba Posłów
Wielka Rada: składa się z uczonych wytypowanych przez uczelnie (jest ich 3: Newelkograd, Smoltkin i Kerwenc), wojewodów, naczelników powiatowych, centralni urzędnicy. Jej rola jest doradcza, jej zadaniem obok radzenia posadnikowi jest opiniowanie projektów.
Izba Posłów: W niej odbywa się właściwe podejmowanie decyzji poprzez głosowanie większościowe. Stany uprawnione do wysyłania swoich przedstawicieli są to mieszczanie i chłopi.
Wielki Wiec uchwala nowe podatki, prawa, ilość wojsk stałych, wici jak i również trzyma kontrolę i nadzoruje wojska stałe, itp.
W trakcie Wielkiego Wiecu może dojść do odwołania urzędnika centralnego lub posadnika. Kolejną możliwością odwołania urzędnika lub posadnika są nadzwyczajne zgromadzenia ludowe, które odbywają się nadzwyczajnych powodach jak np. duża nie kompetencja urzędników lub też kiedy z jakiegoś powodu nie może się zebrać Wielki Wiec.
Wielki Wiec gromadzi się zawsze co dwa lata jednakże również może być wzywany w sytuacjach nadzwyczajnych jak np. okres wojny.
Zgromadzenie Ludowe odbywa się w każdym ważnym ośrodku administracyjnym czyli np. stolicach powiatów. Decyzje na nim są podejmowane po przez większość. Zwoływany jest przez posadnika, centralnych urzędników lub też kiedy Wielki Wiec nie może się zebrać albo sam Wielki Wiec zadecyduje, że należy to poddać głosowaniu ludowemu. Może być zwoływany w celu odwołania urzędników lub w celu oddania ludowi bezpośredniej możliwości podjęcia ważnej kwestii pod głosowanie.
Ilość posłów zależy od powiatu ilu wyśle na Wielki Wiec.
Sposoby obierania posłów
Gminy obierają swoich przedstawicieli na wiecu gminym. Owi posłowie muszą się na wiec powiatowy na, którym wybierają przedstawicieli na Wielki Wiec. Na tym etapie powiat musi wysłać od 4 do 6 posłów. Każdy poseł odpowiada przed wiecem powiatowym i gminym jak i również może zostać odwołany jeśli źle sprawuje swoją funkcję poselską, nie dopełnia instrukcji lub też dokonał przestępstwo. Zwyczaj jest wysyłania delegacji złożonej połowie z mieszczan i chłopów.
Administracja i sytuacja wewnętrzna
Rzeczpospolitą Primorską można określić jako federację. Kraj jest podzielony na dwie jednostki administracyjne:
- Gminy - Gmina jest najmniejszą jednostką administracyjną. Władzę w niej są obierane przez lokalną ludność na tym szczeblu ludność ma dość dużą swobodę w podejmowaniu decyzji. Często w Gminach wiejskich nie ma wybieranego naczelnika czy innego zwierzchnika lecz to ludność decyduje bezpośrednio w sprawach swoich wsi. W gminach miejskich z racji większej ilości populacji część decyzji jest oddawana radom miejskim. Jednakże w miastach w ważnych kwestiach czy też minimum raz na rok są zwoływane wiece miejskie do podejmowania kluczowych spraw dla miasta.
- Powiaty - Na czele stoi dwóch namiestników jeden wybrany przez posadnika drugi wybrany przez wiec powiatowy
Owe jednostki mają dość dużą autonomię. Posiadają własny skarb i mają prawo zwoływania wieców wedle potrzeby, które ma prawo zwołać na szczeblu powiatowym 100 0bywateli na szczeblu gminym 10 obywateli. Samodzielność ich ograniczają prawa i reguły systemu primorskiego. Powiaty mają prawo utrzymywania siły zbrojnej w liczbie 100-500 żołnierzy, których muszą uzbroić i wyszkolić. W czasie wojny zostają automatycznie włączeni do państwowych wojsk primorskich.
Oblast- Jest to specjalny rodzaj administracji w republice charakteryzuje się tym, że jest to obszar zarządzany w sposób wojskowy. Nad tym obszarem bezpośrednią pieczę sprawuje Główny Wojewoda. Obecnie jedynym obszarem który ma takową administrację jest wyspa z fortem Sewerfoz. Wyspa nie jest zbyt ludna z racji kluczowego położenia strategicznego
Problemy jakie mogą potencjalnie wystąpić: Bardzo długa procedura zapadania decyzji, rozpolitykowanie obywateli może sprawiać problemy w podjęciu decyzji.
Charakterystyka armii:
Wojska primorskie specjalizują się w piechocie i co pewnie nie jest dziwne z racji, że ich wyspę otacza woda marynarka jest też mocno ceniona. Stałe siły Primorskie liczą około 2 tys., głównie składa się z piechoty, które rozmieszczone są po różnych miejscach republiki. Funkcjonowanie wojska primorskiego jest dość specyficzne w czasie Wielkiego Wicu żołnierze z wojska stałego mogą wysłać spośród siebie posłów na Wielki Wiec i przedstawić swoje żale i skargi czy to na Głównego Marszałka czy na jakość życia w służbie. Wtedy izba poselska musi te problemy rozwiązać. Obok tego w czasie kampanii wojennych żołnierze mogą przedstawić swoją kandydaturę na dowódcę, który będzie nimi dowodzić. Jedynie taki przywilej mają żołnierze na służący w armii stałej. Posadnik lub Główny Marszałek może się nie posłuchać i może inną osobę mianować na dowódcę. Jednakże jeśli mianowany dowódca będzie się wykazywać szeregiem nie kompetencji czyli będzie np. przegrywać bitwy, może zostać zastąpiony przez kandydata żołnierzy.
Wici: Jest to system pospolitego ruszenia, który jest wykorzystywany w nagłych i kryzysowych sytuacjach kiedy to republika jest zagrożona i w której to gminy są zobligowane wystawić co 15 obywatela do wojska i jego uzbrojenia.
Społeczność
Cechy ogólne
Społeczeństwo primorskie cechuje się dużym oddaniem ideom republikanizmu i ludowładztwa. Historia, religia i warunki klimatyczne ukształtowały wśród tego ludu zbiór zasad dobrego obywatela. Na pierwszym miejscu jest dbanie o dobro publiczne i strzeżenie wolności, kolejnymi jest dbałość o równość prawną wśród obywateli i dbanie o biedne warstwy społeczne. W miastach czy na wsi stara się pomagać swoim mieszkańcom poprzez dawanie chleba czy też narzędzi. W miastach dostrzec można angażowanie biednych warstw w budowy publiczne aby te osoby mogły przez pożyteczną pracę dla społeczeństwa otrzymać zasłużone wynagrodzenie. Mieszczanie obok rzemiosła i nauki zajmują się handlem. Stolica republiki ma najbardziej rozbudowany port handlowy na wyspie przez co w mieście możemy spotkać różne kultury i języki.
Wieś: Na wsiach można dostrzec różnoraką organizację. W części ziemia jest uprawiana w sposób kolektywny, a w innych mamy normalne indywidualne gospodarstwa wchodzące skład gminy wiejskiej.
Obok ludności primorskiej mamy naród grundycki, który stanowi zdecydowaną mniejszość. Ich liczba jest spowodowana ostatnią wojną, która ten lud wyniszczyła. Mają równy status co Primorzanie.
Struktura społeczne:
Społeczeństwie istnieją trzy stany
Mieszczanie- (Rzemieślnicy, Uczeni, lekarze, kupcy, robotnicy itp. itd.)
Chłopi
Duchowni
Nie istnieją rycerze czy książęta jak w państwach feudalnych. Chłopi w primorscy nie muszą wykonywać pańszczyzny są wolnymi obywatelami.
Charakter: Primorzanie są ludem gościnnym lecz w trakcie wojny są zapalczywi i srodzy chociaż stronią od wojen.
Język i pismo:
Primorzanie swoje pismo nazywają duklinem. W przeszłości Primorzanie korzystali z starszej wersji duklina tzw. starym duklinem. Alfabet prezentował się następująco: ⱒ ⰷ ⱋ ⰼ ⱚ ⱛ ⱕ ⰺ ⱉ ⱙ ⱐ ⱏ ※ ⱑ ⱎ ⰵ ⱃ ⱅ ⱏ ⰹ ⱆ ⰹ ⱁ ⱂ ⱓ ⰶ ⰾ ⰽ ⰻ ⱍ ⰳ ⱇ ⰴ ⱄ ⰸ ⱈ ⱌ ⰲ ⰱ ⱀ ⰿ ⱔ ⱗ ⱘ. Tą wersję możemy jeszcze spotkać w starych księgach i część sformułowań prawniczych jest w tym piśmie.
Dziś nowa wersja duklina stworzona przez uczonego Jenika Weresowkiego dominuje. Alfabet ten jest znacznie odmienny od starego z prostej przyczyny, oparto się na prostocie i charakterystyce znaków. Prezentuje się on następujący sposób. А а Б б В в Г г Д д Є є Ж ж Ѕ ѕ З з И и І і / Ї ї К к Л л М м Н н О о П п Р р С с Т т Ф ф Х х Ѡ ѡ Ц ц Ч ч Ш ш Щ щ Ъ ъ Ꙑ ꙑ Ь ь Ѣ ѣ Ю ю Ꙗ ꙗ/Я я Ѧ ѧ Ѩ ѩ Ѫ ѫ Ѭ ѭ Ѯ ѯ Ѱ ѱ Ѳ ѳ Ѵ ѵ Ѥ ѥ Ћ ћ Ѿ ѿ
Język primorski w swojej wymowie szeleści i jest twardy. Chociaż w jego w starszej wersji wiemy, że bywał jeszcze bardziej twardszy i skomplikowany był swej wymowie. Dobrze to obrazuje starsza wersja dukliny, która była tworzona z myślą do języka staroprimorskiego. Okres kiedy możemy mówić, że język przeszedł swoją transformacje był okres mniej więcej okresu 600-550 lat temu. Zwieńczeniem tego okresu zmian językowych był nowa duklina.
Religia
Dominującą religią wśród Primorzan jest wiara w Praojca/Odwiecznego Ojca. Początki religii nie są znane do dziś, uczeni się kłócą o to czy ustrój republiki zaczerpnięto z Kościoła Praojca czy na odwrót. Cechą charakterystyczną tej religii jest, że głowa kościoła jest obierana na konklawe, a ważne sprawy religijne i życia kościoła są omawiane na synodach. Siedzibą patriarchy jest miasto Krimokograd w którym też często odbywają się synody. Stanem pośrednim między kapłanem (Żryndik), a patriarchą są witowie. Witowie opiekują się chrandikami. Chram jest to obszar administracyjny kościoła niżej od niego jest Glin. Można je porównać do świeckiej administracji Chrandik jest to świecki powiat, a Glin gminą. Żeby zostać witem należy skończyć 40 rok życia, umieć czytać i pisać jak i również wykazywać się wiedzą teologiczną. Mile widziane jest kiedy kandydat na wita napisał rozprawę i wykazywał się na polu intelektualnym. Kiedy umrze wit danego chrandiku jest obierany przez lokalnych żrindików, a ich decyzja jest akceptowana lub nie przez patriarchę. To witowie na konklawie wybierają patriarchę.
Założenia: Bóg Primorzan jest bóstwem łagodnym, miłosiernym patronuje wiedzy i mądrości chociaż zależnie od regionu dodaje się mu dodatkowe patronaty np. nad morzem kupcy dodają opiekę nad okrętami i uspokajanie wód. Cnotami wiernego jest umiarkowanie, spokój, gościnność. Kapłani są zaangażowani w pomoc biednym, prowadzenia szkół itp. Istnieją zakonny oddane modlitwie i nauce jak np. Zakon Ksawerytów (Od imienia Św. Ksawerego). Klasztorach tych są kopiowane księgi, pisane traktaty czy różnorakie rozmyślania. Kościół Praojca nie jest zwolennikiem wojen i agresji, jednakże popiera wojnę obronną.
Historia
Siadaj mój przyjacielu opowiem ci historię o mym ludzie który tutaj przywędrował nie wiadomo skąd i kiedy usłyszysz jak my se tutaj radzimy i rządzimy lecz najpierw od początku. Nasi uczeni do dziś nie znają początków narodu i snują różne hipotezy. Wiadomo, że około 800 lat temu przybyli pierwsi Primorowcy, którzy używali języka staroprimorowskiego pośród ludu krążą wtedy popularne legendy o pradawnym imperium, które to miało rządzić światem. Dziś te legendy są mniej popularne, a część obywateli fanatycznie nastawionych do republikanizmu nabijają się z tych legend. Komentują je jako dowód słusznego wyboru ustroju primorskiego, że jakby Imperium było republiką to z pewnością by nie upadło. Jednakże nie ma co się tymi komentarzami zbyt mocno interesować się lecz wrócimy do historii Około 750 lat temu powstała I Republika lub też I Konfederacja Primorska. Nazwa Primorze starym narzeczu oznaczała i tutaj nie będzie zdziwienia „przy morzu”. Powołanie pierwszej konfederacji wynikało z zagrożenia plemion przez sąsiedni wojowniczy lud Grundowców, którzy napadali tereny plemion primorskich. Legendy krążą, że oni te tereny zamieszkiwali jeszcze przed przybyciem Primorzan. Niektórzy twierdzą, że oni należeli kiedyś do tego pradawnego Imperium. Nasi uczeni ustalili, że około 700-650 lat temu trwała pierwsza wojna Grundwicka, która zakończyła się chwiejnym pokojem bez skazaniem zwycięzcy. O pierwszej republice wiemy tyle, że po zakończenia się wojny grundwickiej stała się federacją. Ustrój był podobny do dzisiejszej republiki lecz znacznie się różnił pod względem dostępu do władzy w czasie konfederacji republika była jeszcze oparta na gminowładztwie i słuchaniu woli ludu. Jednakże wraz centralizacją władzy i po rządach posadnika Newgajego, który wprowadził w republice rządy oligarchiczne, a niektórzy uczeni jak np. wybitny historyk Newigusz z Kwirdica, dyktatorską. Około 600 lat temu wybuchła II wojna grundwicka, której zwieńczeniem było zwycięstwo Królestwa Grundwickiego nad rzeką moryszą. Król grundwicki Krandel II ustanowił w Newelkogradzie lojalnego sobie posadnika Grimrzyca, a on sam obsadził ważne urzędy swoją rodziną Rinnowiczami i oligarchiami. Rządy posadnika nie były popularne i nie cieszył się autorytetem. Tak twierdzą przynajmniej nasi uczeni, którzy mieli to wywnioskować z źródeł lecz ja o tym wiem z opowieści i piosenek ludowych. Jedna z piosenek miała brzmieć Hej w Newelkogradzie wielkim mieście siedzi padalec, zwać się każe posadnikiem lecz nie wolnego wyboru wybrany lecz przez królów obrany. 595 lat temu w Królestwie Grundwickim miało dojść do wojny domowej, która oswobodziła Primorze od władzy grundwickiej. Grimirzyc miał podobno wykorzystać tą okazję i zaczął przedstawiać się jako wybawiciel i wybraniec Praojca. Tfu heretyk przeklęty niech mu ziemia ciężką będzie. A w tym samym okresie chciał się koronować na króla i wprowadzić system feudalny na obszarze republiki już miał wtedy zacząć nadawać tytuły rycerskie i książęce swojej rodzinie i bogatym rodzinom. Jednakże napotkał się z dużym oporem ludu dla, której przypominało to tyranie króla Krandela II. Wielki Wiec, który rozpędził Grimirzyc przelał czarę goryczy. W miastach i wsiach odbyły się wiece, które dzisiejsi historycy i juryści mają nazywać pierwszymi zgromadzeniami ludowymi na, których odwołano z funkcji posadnika Grimirzyca. Jednakże nie doszły posadnik nie chciał zrezygnować ze swojej funkcji. W trakcie wojny domowej, która działa się 595-590 doszło do wygnania Grmirzyca, który w międzyczasie otrzymał wsparcie od Krandela III za złożenie mu hołdu. Wielkie rody oligarchiczne, które wsparły zdrajcę ludu primorskiego zostały wygnane lub uciekły. To wszystko miało otworzyć nowy rodział w naszej historii. Od tego momentu mówi się o II Republice, a niektórzy dodają Szlachetnej Republice. Czy jednak ona jest szlachetna czy nie, nie mi oceniać. W każdym razie w trakcie Wielkiego Wiecu około 589 lat temu doszło do reform ustrojowych, które ukształtowały dzisiejszy system Rzeczypospolitej. Powrócono do gminowładztwa i władzę oparto na ludzie. 588-400 lat temu Republika się rozwijała tocząc potyczki ze swoim sąsiadem czy to zamorskimi czy z ludem grundwickim. W 350 lat temu doszło do III wojny grundwickiej, początek jej możemy dostrzec kiedy posadnik Aleksinderum Lewlkes przekonał Wielki Wiec do wojny i po zgromadzeniu wielkich sił ruszył na starego wroga. W bitwie pod Kriwi Molem rozbił siły wroga zabijając króla Azgulica IV zajmując przy tym szereg ziem i de facto kładąc koniec zagrożeniu grundwickiego. Na marginesie mój pradzidziuś miał brać udział w tej bitwie, a według opowieści rodzinnych miał podobno ubić 100 grundwickich wojów, lecz nie daje temu wiary myślę, że 200 wrogów położył, ale to nie czas by mówić o swojej rodzinie. Wracając od 300-200 lat temu było okresem podbojów i osiedlania się ludności primorskiej na wyludnionych i źle gospodarowanych ziemiach grundwickich. Przynajmniej tak twierdzą nasi niektórzy historycy jak choćby śp. Nadrektor Mirowłes Skriwecki inni uczeni i ludzie mi współcześnie żyjący nie wierzą tym opisom i w tym ja ale, że jestem gawędziarzem nic nie mam jeśli chcesz usłyszeć o źródłach i dysputę akademicką udaj się na Uniwersytet Newelkogradzki tam zaciekłe toczą spory ci co księgi i stare ruiny przeglądają. Jednakże wracając do opowieści około 199 do teraz Republika rozwija się tocząc małe potyczki z państwami, które zagroziły jej istnieniu. Wiele bym mógł opowiadać, a zwłaszcza o wojnach z zaciekłym wrogiem primorskim i innymi lecz dużo by mi zeszło. A piwo samo się nie wypije.
Na kim się wzorowałem jeśli kogoś to interesuje: Nowogród, średniowieczne Pomorze, Połabianach i trochę zaczerpnąłem ze starych koncepcji historiograficznych dotyczące gminowładztwa wśród Słowian, które ukształtował Joachim Lelewel. System ten jeszcze do lepszego zobrazowania można określić jako coś na pograniczu republiki kupieckiej i chłopskiej. A duklinę zaczerpnąłem z dwóch alfabetów: Stara duklina to głagolica, a nowa duklina to nic innego jak wczesna wersja cyrylicy tzw. bukowica.
Niektóre wątki jak np. religię i historię skróciłem żeby zmieścić się w limicie 4 kartek A4. Chociaż i tak chyba przekroczyłem ten limit. W razie pytań mogę niektóre wątki rozwinąć lub wyprostować.