Pokój praw i dekretów

[Elenorsar]

W tym miejscu podejmowane są decyzje, które utrzymują Konfederację w porządku. Na tych starych pergaminach znajdują się prawa, które kierują naszymi miastami i flotami, ustalają granice władzy oraz obowiązków. Każdy dekret staje się nowym rozdziałem w naszej historii, sporządzanym pod czujnym okiem Admirała, który przewodzi naszej jedności. To tutaj kształtowane są zasady, które nadają sens naszym zmaganiom zarówno na morzu, jak i na lądzie; czasami przynosząc pokój, innym razem przygotowując nas do wojny. Prawa spisane na tych dokumentach, mimo swojej surowości, stanowią fundament naszej wspólnoty.

[Elenorsar]

Pakt Latarni

Jeśli któregokolwiek miasta portowego okręt, statek lub inna jednostka handlowa zostanie napadnięta, splądrowana lub zniszczona przez nieprzyjaciela, a czyn ów zostanie udowodniony, niechaj wszyscy mieszkańcy miast portowych połączą swoje siły, aby oddać sprawiedliwość, broniąc swego dobra. A kto z floty nie stawi się w obronie miasta, na którym się zstępuje nieprzyjaciel, niechaj w ogniu hańby stanie przed sądem.

Jeśli którykolwiek port, mimo wspólnego zobowiązania, drogę handlową zablokuje, niechaj straci prawa do korzystania z morskich szlaków, a dla pozostałych miast, dostęp ten zostanie zapewniony bez opóźnienia. Kto w interesach wspólnego dobra handlu stanie w opozycji do innych miast, niechaj z mocy Paktu odpowiada za swą zdradziecką postawę.

Niech każda flota, pod dowództwem swych kapitanów, stanie w pełnej gotowości, aby w czasie wojny niezwłocznie zareagować na zagrożenie. Wszyscy zobowiązani są do wzajemnej pomocy, a każdy, kto nie stanie w obronie wspólnego dobra, niechaj będzie wykluczony ze wspólnoty miast portowych.

Niechaj każde miasto, przez to porozumienie, ma prawo korzystać z portów innych miast, o ile nie stanie to w sprzeczności z zapewnieniem bezpieczeństwa. A wszystkie próby wprowadzenia blokady handlowej, naruszające prawa wspólnego handlu, niechaj będą traktowane jako zbrodnia przeciw wszystkim miastom.

[Elenorsar]

Dekret o Admiralicji

Niech będzie wiadome wszystkim, iż w obliczu niebezpieczeństw, które nadeszły z mórz, i po bitwie, którą stoczyliśmy z piratami pod wodzą Lantora "Króla Sztyletu", zostało ustanowione prawo, które zjednoczy nasze floty, by strzegły naszych portów i naszych ziem. W roku 327 Ery Morskiej, gdy pirackie bandy zagroziły wszystkim miastom, kapitan Elior Żelazna Dłoń z Złotej Zatoki zwyciężył w Bitwie pod Wrzącymi Skałami, prowadząc floty Wolnych Miast do chwały i obrony.

Z tegoż zwycięstwa zrodziła się nowa wola. Od tej pory, Admirał, wybrany spośród kapitanów flot, stanie na czele naszej wojennej siły. Będzie on głosem naszej jedności, tym, który zjednoczy nasze okręty w walce, a jego słowo będzie obowiązywać w sprawach wojny i obrony. Wszyscy kapitanowie miast, którzy przysięgają lojalność wobec tego Paktu, będą wspierać się nawzajem, a decyzje Admirała staną się prawem.

Elior Żelazna Dłoń, który zyskał miano zwycięzcy nad Lantorem, otrzymuje tę funkcję na pięć lat, a jego wola niechaj stanie się niezmienna przez ten czas. Zgodnie z tą wolą, w ciągu tej kadencji niechaj tylko on, jako nasz Admirał, ma pełnię władzy nad flotami i prowadzeniem wojny.

Jeśli w dniu zakończenia jego kadencji, wśród kapitanów i miast nie zostanie wyłoniony nowy, wówczas znowu floty połączą swe siły, by wybrać kolejnego Admirała, lecz tylko tego, który w boju udowodni swą wartość, by nie dopuścić, by flota osłabła.

Niechaj ten Dekret będzie niezmienny, a decyzje Admirała, jakie zapadną w jego imieniu, niechaj niosą mądrość i sprawiedliwość, bo od jego ręki zależy bezpieczeństwo naszych ludzi i miast.

[Elenorsar]

Sankcja Wierności

Po dniu chwały, gdy floty naszych miast zatriumfowały nad piratami, nastał czas, w którym podział i chciwość ponownie zaczęły zagrażać jedności. W roku 631 Ery Morskiej Gorzki Port, miasto niepokorne, wzgardziło naszą wspólną sprawą. Odmówiło płacenia podatków, które były konieczne, by nasza flota pozostała silna. Miasto to, złamawszy złożoną przysięgę, stanęło na drodze naszej wspólnej obrony.

Wówczas Admirał Ander Wielki, obdarzony mądrością i siłą, nie mógł pozwolić na taką zdradę. Zwoławszy swoje wojska, ruszył na Gorzki Port i stłumił rebelię w imię wspólnego dobra, udowadniając, że Konfederacja nie zniosła będzie buntu.

Po tym, jak krew przelana została na wybrzeżach Gorzkiego Portu, zapadła decyzja, która miała zapobiec kolejnym zdradom. Sankcja Wierności została ogłoszona, a każde miasto portowe, każda flota, każdy kapitan zobowiązali się przysiąc wierność Admirałowi. Każdy, kto złamie tę przysięgę, niechaj stanie się wrogiem jedności, a jego czyn niech będzie ukarany surową karą. Nie ma miejsca na wątpliwości, nie ma miejsca na nieposłuszeństwo.

Admirał, jako władca floty, otrzymuje prawo do decyzji w sprawach wojny i bezpieczeństwa. Każde miasto, które mu się sprzeciwi, niechaj stanie w obliczu całej potęgi Konfederacji, by odpokutować za swoje przewinienia.

Niechaj ta Sankcja będzie świadectwem naszej woli i siły. Wierność Admirałowi jest obowiązkiem, który każdy z nas ma w sercu nosić, a zdrada niechaj będzie traktowana jako zbrodnia nie tylko wobec miasta, ale wobec całej Konfederacji.