Republika Avonarska
Historia
Historia Avonaru zaczyna się w 27 roku RNE nastał wtedy okres Wczesno Królewski w którym to po ucieczce z południa pod naporem ludów barbarzyńskich plemiona, które wtedy były podzielone na wiele grup rządzonych przez wodzów ustanawianych na zasadzie najsilniejszego w danej grupie przekroczyły góry północne i tam założyły swoje osady późniejsze głowne miasta w których skład wchodziły miasta takie jak Urpa, Najon, Amar, Derja a także Lunausz. W okresie tym przez pierwsze 100 lat miasta rozwijały się pod władzą wszelakich królów rozbudowując główne osiedla oraz wsie dookoła nich budując przeróżne miejsca kulturowe oraz mury miast potrzebne w razie kolejnych najazdów co przydało się niestety ponad 2 razy gdy plemiona z południa zrobiły najazd przekraczając górskie przełęcze i spaliły wiele osad lecz gdy dotarły pod mury Amaru nie były w stanie ich sforsować więc musiały się wycofać z zdobytymi łupami, wraz z rosnącym dobrobytem rozwijała się poezja, słynnym autorem z tamtych czasów jest Gubanir który jest uważany za twórcę wszelkiej poezji Avonarskiej i który podłożył fundamenty pod jej rozbudowę w przyszłych latach. Pod koniec tego etapu miasta zaczęły na poważnie rywalizować między sobą o ziemie na pastwiska oraz o surowce naturalne. Słynnym władcą z tego okresu jest Namuladonar III władający miastem Urpa aktualnej stolicy Avonaru, zdołał on pokonać koalicje Amaru i Derji później przez parę lat przejąć większość ich ziem a także uzyskać wiele złota z kontrybucji wojennych co spowodowało rozkwit jego miasta i wzrost znaczenia na przestrzeni kolejnych lat.
- W roku 132 nastał okres Późno-Królewski w którym to władcy miast zamiast walczyć o ziemie uprawne bądź o nowe pastwiska zaczęli próbować zjednoczyć cały region Avonarski i jego lud pod jedną władzą zamiast rozproszonej władzy pomiędzy 5 różnymi miastami. W okresie tym rozwinęła się sztuka militarna oraz sztuka budowy fortyfikacji co zaowocowało budową czterech fortów w kluczowych miejscach, które miały zatrzymywać najazdy barbarzyńców z południa, również rozwinęło się stocznictwo i powoli pojawiały się małe porty nadmorskie połączone z miastami dobrymi drogami. W ciągu tego okresu władzę nad Avonarem objęło łącznie dwóch królów: Amarir II z Urpy panujący w latach 157 do 182 RNE, umarł on w wyniku zamachu pałacowego zorganizowanego przez dworzan z Najonu. W latach 186 swój podbój rozpoczął Barinar I pochodzący z Najonu, walki z innymi miastami trwały ponad 12 lat na skutek których spłonęło wiele osad a większość Amaru zostało wymordowane. Koniec końców w 198 roku Barinar zatytułował się królem całego Avonaru i władał aż do 226 roku. W trakcie swojego panowania Barinar wymordował wszelkie opozycyjne rodziny królewskie z innych miast i sam nie zadbał o odpowiednie przedłużenie swego rodu po tym jak jego pierworodny umarł w trakcie oblężenia Derji. Gdy on sam umarł jego państwo się rozpadło ponownie na 5 różnych miast, w których szybko przejęły władze lokalne dynastie na ich nieszczęście wszystkich ciągnęło do władzy zaś lokalni mieszkańcy mieli dość tyranii jednej osoby i postanowili się zbuntować przeciw władzy jednostki. W celi uspokojenia sytuacji rody zarządziły negocjacje z mieszkańcami miast i ustanowiły nowe rządy oligarchiczne w którym każdy ma szansę zdobyć władze wystarczy, że pokaże swoje umiejętności poprzez zdobycie odpowiedniej ilości pieniędzy.
- Gdy Barinar umarł nastał trzeci etap w historii ludów Avonaru którym jest okres Wczesno Republikański. Trwał on od 228 do 347 roku w którym miasta zostały zwasalizowane przez Imperium w trakcie kampanii północnej. W trakcie tego okresu miasta przeżywały dobrobyt a Amar został odbudowany. Powstały pierwsze rządy oligarchiczne w państwach-miastach opierające się na władzy najbogatszych i najbardziej wpływowych rodów, ustalono wtedy także liczbę osób jaka będzie w radzie miasta czyli 25. Również zostały nadane równe prawa każdemu z rodowitych mieszkańców których rodzina żyła już conajmniej 100 lat na terytorium danego miasta. Około 273 roku do twierdzy strzeżonej przez Najon przybyła armia plemion z południa, która zdołała przebić się przez góry i twierdze po czym zaatakowała ziemie Avonaru, zmusiło to wszystkie państwa miasta do rozpoczęcia współpracy militarnej ze sobą by im przeciwdziałać i wspólnie wygnać ich z tych ziem. Nastąpiła seria 3 bitew, pierwsza z nich odbyła się pod Najonem druga w połowie drogi do jednej z twierdz na przełęczy zaś trzecia już za górami, pierwsza i druga z tych bitew została zwyciężona lecz trzecia okazała się pyrrusowym zwycięstwem, mimo wygranej Avonarczycy ponieśli zbyt wielkie straty by kontynuować walki i podpisali pokój dzięki któremu zyskali nieco ziem na południe i zaczęło powstawać tam nowe miasto Banir. Dwadzieścia sześć lat później czyli w roku 297 RNE do Avonaru dotarły wieści jakoby Imperium południowe rozpoczyna podbój północy, zwołano wtedy drugą rade miast w której postanowiono unormowanie ze sobą stosunków i zaprzestania walk między sobą na czas potencjalnego zagrożenia, które może zniszczyć całkowicie miasta i ich wszelkie osiągnięcia. Rada z przerażeniem patrzyła jak południowe lud nie jaka Merowinia upada i jest powoli podbijana przez Imperatora Aleksego II, zwołano więc wtedy armie ostatniego sojuszu Avonarskiego i ruszyła ona do twierdzy na przełęczy Haniru. Gdy połączone armie już tam dotarły okazało się że było to już za późno dla Baniru, który padł pod naporem wojsk Imperialnych a z jego ziem masowo uciekali mieszkańcy za góry. Tydzień później pod Haniru dotarły wojska Aleksiego II i stoczyły bitwę z armiami Rady, zakończyła się ona taktycznym zwycięstwem Avonaru albowiem mimo wielkich strat udało się powstrzymać przemarsz Imperium na północ, dzień po tej bitwie rozpoczęto rozmowy dyplomatyczne z przedstawicielem imperatora i kosztem wszystkich ziem na południe od twierdz na górskich przełęczach i daniny udało się zawrzeć tymczasowy pokój. Przez następne parę lat ludzie z podbitych ziem uciekali wraz z swymi stadami z Baniru do innych państw miast a najwięcej z nich do Urpy, która to była coraz większa w stosunku do innych osiedli. Ostatecznie sprawa niepodległości Avonaru zakończyła się w 347 RNE gdy pod przełęcze ponownie podeszła armia Imperialna lecz tym razem obeszło się bez rozlewu krwi, miasta wiedząc, że nie mają szans kapitulowały jedno po drugim aż cały region został podbity. Tereny kontrolowane wcześniej osobno przez państewka zostały połączone w jedną prowincje Avonarską i przydzielono jej gubernatora, który osiadł w Urpie jako swojej nowej siedzibie i wybudował tam pałac stojący po dziś dzień i służący aktualnemu Curatowi.
- Kolejny etap w historii Avonaru jest nazywanym okresem Niewoli, został on tak nazwany ponieważ cały region został przejęty przez Imperium i znalazł się pod jego władzą. Na początku po przejęciu władzy nowy gubernator prowincji rozpoczął próbować nawrócić jak najwięcej mieszkańców na imperialną wiarę a także rozprzestrzenić imperialną kulturę do najwyższych stanów. Ustanowiona została również władza polegająca na autonomii miast lecz mających bezpośrednio odpowiadać przed gubernatorem oraz przyjmować wszystkie prawa oraz podatki nałożone przez Imperium bo jeśli nie to spotka ich los zniszczonego Baniru. Dzięki surowym prawom i bezlitosnemu traktowaniu wszelkich zdrajców, nie rozwijały się spiski wśród lokalnej szlachty zaś miasta przez połączenia nowymi szlakami handlowymi z bogactwem z południa zaczęły się rozwijać i budować nowe rzeczy w miejsce starych i powoli niszczejących się jak świątynia bogini Hanali w mieści Derji która po pożarze została zastąpiona miejscem wiary dla religii z Imperium z rozkazu gubernatora. Przez wiele lat panowanie Imperium bo ponad 200 w Avonarze zapanował niemalże całkowity pokój do czasu gdy południowe ziemie zapłonęły od wojen i wojny Merowinii o niepodległość, wtedy też to rady miast potajemnie postanowiły zawiązać spisek przeciw aktualnemu gubernatorowi prowincji i wyzwolić się spod władzy Imperium. Po paru miesiącach przygotowań powstanie rozpoczęło się w Urpie pod przywódcą niejakiego Kanora, który utytułował się Curatem Avonaru i tymczasowym przywódcą wszystkich miast na czas wojny. Zdołał on w przeciągu dwóch lat wojny przeciw okupacji imperium wygnać ich wojska z kraju i wymusić armią na miastach utrzymanie swojej władzy do końca życia, co prawda była ona ograniczana z każdym kolejnym rokiem lecz nadal pełnił on funkcje władcy całego Avonaru jako pierwszy pełnoprawny zjednoczyciel, który stworzył państwo nie rozpadające się po jego śmierci.
- Okres Późno Republikański rozpoczął się w 568 RNE po wygnaniu Imperium z Avonaru, w tym czasie nastąpiło kształtowanie nowego typu rządów, postanowiono pozostawić urząd Curata by pełnił on funkcje władcy państwa chroniącego wszystkie miasta przed zewnętrznymi najazdami w zamian za podatki.
Społeczeństwo
W republice Avonarskiej występują jedynie dwa stany do, których przydzielona jest ludność: jest to stan obywatelski oraz szlachecki lecz dostanie się do tego drugiego nie jest już taką trudnością jak kiedyś albowiem można go kupić za dość nie małą cene lecz bogatych kupców pragnących dojść do polityki na to stać. (CDN)
Ustrój
Władza w Republice Avonarskiej skupiona jest wokół miast oraz ich przywódców, którzy pochodzą z zamożnych rodzin. Każde miasto ma Radę Miasta, składającą się z 25 członków reprezentujących różne wpływowe rodziny. Członkowie Rady Miasta są wybierani przez mieszkańców w 25 okręgach na które podzielone jest miasto, z każdego okręgu może zostać wybrany jeden kandydat do rady miasta a także każdy ród ma prawo zgłosić łącznie 10 kandydatów na rajcę miejskiego we wszystkich okręgach. Po wyborach ci którzy zwyciężyli posiadają wszelką władzę nad miastem. Ich głównym zadaniem jest dbanie o interesy danego miasta oraz własną kieszeń oraz ustalanie wszystkich niezbędnych regulacji i zasad, które mają zapewnić sprawną organizację miasta. Rady Miasta mają także kluczową rolę w wyborze Curata, czyli przywódcy państwa, który zarządza stolicą i podlegającymi jej terenami. Curata wybiera się spośród rodów mieszczańskich lub arystokratycznych, które posiadają wpływy i środki finansowe. Lista tych rodów jest co pięć lat zmieniana przez Cenzorów, którzy są losowo wybierani rok po ostatnich zmianach w Liście spośród rodów przewodzących miastami. Jednakże nie może być więcej niż jedna osoba z danego rodu lub stronnictwa na stanowisku Cenzora, których liczba wynosi tyle ile jest miast w republice. Każde miasto w Republice Avonarskiej ma autonomie oraz własne prawa. Oznacza to, że mogą posiadać swoje własne wojska, tworzyć swoje prawa i prowadzić negocjacje dyplomatyczne z innymi miastami w obrębie Avonaru. Ich jedynym obowiązkiem wobec Curata jest płacenie podatków oraz umożliwienie rekrutacji ochotników do służby w zaciężnej armii republiki bądź do wszelakich kompanii najemniczych utrzymywanych przez Curata i wynajmowanych do walki w innych krainach. Curat jest wybierany dożywotnio, ale istnieje możliwość jego odwołania, jeśli miasta uznałyby, że nie działa on w ich najlepszym interesie lub próbuje korumpować ich przedstawicieli. W takim przypadku wszystkie miasta muszą jednogłośnie postanowić o odwołaniu Curata ze stanowiska. Jeśli osoba ta nie zgodzi się na tę decyzję, może to prowadzić do wojny domowej lub próby zamachu pałacowego przez gwardię składającą się z najlepszych i lojalnych ludzi z miast poza stolicą.
Religia
-
Zalety
Większe miasta
Efektywna administracja
Doświadczona armia
Efektywna administracja
Doświadczona armia
Wady
Mniejsza ilość zamków (Łącznie 4)
Mniejszy kraj (-3 prowincje)
Mniejszy kraj (-3 prowincje)
Jednostki zaciężne
Najemna kompania - W parze z większą ilość mieszkańców miast idzie również więcej bezrobotnych oraz biednych w danej osadzie, dlatego też parę lat temu rada republiki po trwających parę tygodni naradach powołała oddziały do, których zachęcano właśnie tą biedotę bez żadnych perspektyw, oddziały te mają służyć do walki po za granicami kraju w zamian za pieniądze jako najemnicy. Na ich uzbrojenie składa się włócznia długości sześć i pół stopy (195 cm) a także drewniana tarcza o promieniu trzech pięści wzmacniana żelaznymi okuciami. Do pasa mają przypasany również falchion długości dwóch i pół stopy (75 cm) oraz sztylet do dobijania rycerzy jak i innych wrogów. Na ich pancerz składa się kapalin a także przeszywanica z nałożoną na nią skórzaną brygantyną nabijaną żelaznymi ćwiekami. W swojej taktyce preferują raczej klasyczny mur z tarcz zasłaniając się nawzajem oraz atakując włóczniami, jeśli szyk oddziału by się złamał żołnierze wyciągają swoje falchiony zapewniające lepsze możliwości do walki na bliskim dystansie niż włócznia.
Straż murów - Każde z miast republiki potrzebuje swych obrońców oraz dodatkowych sposobów dla urzędników jak by tu zdefraudować miejskie pieniądze, które do budżetu przyniosą najemnicy. Zadaniem tej formacji jest przede wszystkim ochrona miast oraz pilnowania w nich porządku, uzbrojeni oni są w kusze zaprojektowane tak by można było je naciągnąć bez żadnych korbek czy też drugiej osoby, oprócz tego mają tak samo jak oddziały najemnicze falchiony a także sztylety, ponad to targają ze sobą owalne tarcze długie na 2 stopy i szerokie na 15 cali. Na ich pancerz składa się kapalin pod którym mają kaptur kolczy. Na korpusie mają przeszywanice wraz z nałożoną na nią krótką kolczugą na której z reguły wisi herb danego miasta namalowany na tkaninie.
Jazda Avonarska - Arystokraci i bogatsi mieszkańcy miast Avonarskich wolą walczyć na koniu niż pieszo i męczyć się maszerując przez góry, Dlatego też gdy obywatel należący do jednego z tych stanów pragnie się wzbogacić lub zyskać chwałę i sławę by polepszyć swoje szanse w byciu wybranym do rady miasta bądź republiki dołącza do tej zaszczytnej formacji walczącej ku chwale Avonaru zarówno w jej granicach jak i wynajmując się dla innych państw poprzez dołączenie do kompanii najemniczej należącej do danego miasta. Na ich uzbrojenie składa się przede wszystkim wytrzymały koń zdolny do podróży górskiej z niemałym ciężarem, nie jest przez to zbyt szybki lecz hodowcom w republice nie udało się jeszcze połączyć obu tych cech, za broń służy im przeważnie lanca, a także nadziak oraz mała tarcza wzmocniona żelazem oraz pokryta tkaniną z herbem danej osoby. Najczęściej jeźdźcy opancerzeni są w kolczugi i stalowe hełmy aczkolwiek zdarza się, że niektórzy inwestują w kirysy bądź w prawie pełne zbroje płytowe.
Lokalizacja
Spoiler
