Fermany sułtańskie i zarządzenia regionalne

[Badet]

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O ulgach

Członków plemion, których wodzowie przyjęli wiarę Proroka, zwalnia się z obowiązku płacenia dżizji.

Urzędnika który zapomniał umieścić ten zapis w zarządzeniu "O Nowej Anatolii" publicznie wybatożono.

[Badet]

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O Guaqali

Kupcom i handlarzom naszym zezwalamy i zachęcamy do czynienia handlu w mieście Guaqali, na południe od Rodosów Większych leżącym.
Pod surowymi karami zakazujemy prób oszukiwania handlarzy tamtejszych na kruszcu bądź na miarach.
W celu ułatwienia do Guagali dostępu, lokujemy port i miasto portowe, które Niubbe zwać się będzie.

[Badet]

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O piratach i wspierających ich degeneratach

Niniejszym przypominamy, że wszelcy piraci, którym łupienie niewiernych nie wystarcza i w chciwości swej podnoszą rękę na sługi Padyszacha, wyjęci są spod prawa.
Za wspieranie procederu pirackiego zalecamy i obiecujemy karać tak samo, jak za samo piractwo.
W zgodzie z powyższym, wszystkich zdegenerowanych piratów i ich sympatyków, których pochwycono, a którzy w swej pysze odmówili przyjęcia islamu i zostania wolnymi chłopami w timarach naszych, skazujemy na pracę na galerach, plantacjach i młynach prochowych, zgodnie prawem ustanowionym przez Wielkiego Padyszacha, Dawcę Praw.
Aby pamięć o nich wymazać, miasto Avis wolą naszą unicestwiamy, w jego miejsce ustanawiając miasto Nowego Damaszku, przez prawowiernych zamieszkałe.

[Badet]

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
O przeniesieniu siedziby Bejlerbeja

Niniejszym siedzibę Bejlerbeja z wszelkimi jego sługami, przybocznymi i niewolnikami, przenosimy z Nowego Konstantynopola do miasta Vernii.
Na cześć tego miasto Vernii obdarzamy nazwą Arrakeen, którą od tej pory nakazujemy wszystkim sługom naszym i skrybom stosować.
Aby do pełnienia nowej roli miasto to stosownie przygotować, nakazujemy poczynić odpowiednie ku temu przygotowania i przebudowy.

[Badet]

Ferman
-~*-*~-
O wywyższeniu Wijaletu

Z łaski Imperatora Süleymana z domu Osmanów, zasiadającego na Lwim Tronie Devlet-i Âliye, oto przemawia czausz i Herald Zmiany!

Oto Ejalet Nowego Świata za większy i znaczniejszych od innych ejaletów Imperium naszego uznajemy, przede inne go wysuwając i mianem Wijaletu go obdarzając.

Rządcy jego, Paolowi Atrydzie, przyznajemy przeto rangę Valiego i tytuł Paszy, czyniąc mu honor i przywilej noszenia buńczuka z trzema końskimi ogonami i sztandaru zielonego.

Zezwalamy mu także na utworzenie przy boku jego divanu Wijaletu, który w sprawowaniu urzędu wspierać go będzie radą i czynem, a do którego mianować on będzie swych niewolników.

Otwieramy Valiemu Nowego Świata zezwalamy na przyjmowanie i wysyłanie poselstw do innych rządców Nowego Świata, sprawy tej części świata z nimi ustalając, ażeby sprawniej mógł urząd swój pełnić.

Udzielamy także łaski zgody na utworzenie Sandżaku Nowej Taurydy ze stolicą w Troi oraz Sandżaku Nowej Tracji ze stolicą w Nowych Atenach.
Sandżakbejowie owych prowincji wyznaczeni zostaną ręką divanu Wijaletu w czasie najbliższym.

Oto przemówił Władca Wszechświata!

[Badet]

Zarządzenie regionalne
-~*-*~-
Wielka Karta Thubtenów

Niniejszym uznajemy lud Thubtenów zamieszkujący Nową Tracje za poddanych wielkiego padyszacha, udzielając im wszelkich łask z tego płynących.
Powołujemy efendiego Thubtenów, czyli doradcy do spraw tegoż ludu stojącego u boku Bejlerbeja.
Sandżakbejowi Nowej Tracji nakazujemy zabronić niewolenia i odbierania ziemi należącej do ludu Thubtenów, a zajmowania bądź niszczenia ich świątyń.
Gwałty, morderstwa i kradzieże dokonywane na Thubtenach przez przybyszy z innych sandżaków karane będą zgodnie z prawem Wysokiej Porty.
W sprawach miedzy sobą Thubtenowie stosować mogą swe sądy rodowe i plemienne, podłóg prastarych przywilejów plemiennych w Wysokiej Porcie powszechnie uznawanych.
W każdym timarze powołujemy kadiego, czyli sędziego, a także beja, czyli rządcę.
Kadi mianować będzie dwóch pomocników - jednego z ludu Thubtenów, jednego zaś z ludu Turków. Razem wydawać będą wyroki w sprawach pomiędzy starymi i nowymi mieszkańcami Nowej Tracji.
Bej strzec będzie porządku w prowincji, pilnował przestrzegania prawa, wykonywał zarządzenia sandżakbeja, a także egzekwował wyroki kadiego.
Zabraniamy zatrzymywania i utrudniania dostępu Thubtenom do ich świętych miast. Ktokolwiek by tego próbował, ma zostać stosownie ukarany. Wszelki dostęp przedstawicieli ludu tego, zarówno ziemie Nowej Tracji zamieszkujących, jak i żyjących poza naszymi granicami, ma być nieskrępowany i wolny od ograniczeń.
Zakazujemy wszelkiego prześladowania filozofów i mędrców ludu Thubtenów, którzy z któregoś ze świętych miast tego ludu się wywodzą.
Gwarantujemy samorządność i niezależność władz miast Thubtenów, które przed wpływem zewnętrznym zobowiązujemy się bronić, samemu ręki na nie takoż nie podnosząc.