Jednostki Wojskowe
: pn maja 15, 2023 2:36 am
Armia Aruzji
Harcownicy - Sąsiedztwo stepowych ludów jak Kagarowie czy Wernacy oraz nieliczna klasa typowej szlachty sprawiła że Aruzja wykształciła taktykę kawaleryjską typową bardziej dla ludów zachodu - czego najlepszym przejawem są Harcownicy. Wyszkolenie dobrego łucznika konnego zajmuje lata, co sprawiło że formacja takowa jest szczególnie popularną formą wojsk zaciężnych w Aruzji - stałość zatrudnienia pozwala im na szlifowanie umiejętności. Harcownicy są formacją lekkiej kawalerii, specjalizującej się głównie w ostrzale z dystansu przy pomocy łuków. W wypadku walki wręcz posługują się krótkimi włóczniami lub szablami podobnymi do kozackich, jednak nie są oni w żadnym wypadku formacją przełamującą, specjalizując się raczej w szarpaniu przeciwnika, podjazdach, sianiu chaosu czy pościgach za uciekającymi. Formacja ta ma ponadprzeciętną reprezentację obcokrajowców - głównie wygnańców ze stepowych plemion czy kozaków którzy wstąpili na służbę Aruzji.
Tarczownicy - Formacja ciężkiej piechoty, łącząca tradycje imperialne i rodzime aruzyjskie. Armie miast-państw Aruzji składały się albo z wojsk najemnych lub obywateli-żołnierzy - których tradycje kontynuuje ta formacja, czerpiąca też obficie z metod walki imperialnych. Relatywnie ciężko opancerzona na wzór imperialny (przeszywanice z kolczugami) i uzbrojona w tarcze oraz miecze i włócznie (do odpierania szarż cięższego rycerstwa krajów wschodu), Tarczownicy stanowią żelazny rdzeń armii Aruzji.
Łucznicy Karpińscy - Formowanie głównie z Karpinów - tradycjonalistycznych klanów zamieszkujących wschodnie pogórze oddziały zaciężnych łuczników. Jako że łowiectwo jest obok pasterstwa jednym z typowych zajęć górali, wielu chętnie wybiera zarobek jako żołnierze zamiast klepania biedy na górskich halach. Uznać można ich za ze wszelkich miar typową formację lekkiej piechoty łuczniczej, często używanej jednak w charakterze harcowniczym, zwłaszcza gdy do walki dochodzi w trudnym terenie, który Karpińczycy znają jak własną kieszeń.
Harcownicy - Sąsiedztwo stepowych ludów jak Kagarowie czy Wernacy oraz nieliczna klasa typowej szlachty sprawiła że Aruzja wykształciła taktykę kawaleryjską typową bardziej dla ludów zachodu - czego najlepszym przejawem są Harcownicy. Wyszkolenie dobrego łucznika konnego zajmuje lata, co sprawiło że formacja takowa jest szczególnie popularną formą wojsk zaciężnych w Aruzji - stałość zatrudnienia pozwala im na szlifowanie umiejętności. Harcownicy są formacją lekkiej kawalerii, specjalizującej się głównie w ostrzale z dystansu przy pomocy łuków. W wypadku walki wręcz posługują się krótkimi włóczniami lub szablami podobnymi do kozackich, jednak nie są oni w żadnym wypadku formacją przełamującą, specjalizując się raczej w szarpaniu przeciwnika, podjazdach, sianiu chaosu czy pościgach za uciekającymi. Formacja ta ma ponadprzeciętną reprezentację obcokrajowców - głównie wygnańców ze stepowych plemion czy kozaków którzy wstąpili na służbę Aruzji.
Tarczownicy - Formacja ciężkiej piechoty, łącząca tradycje imperialne i rodzime aruzyjskie. Armie miast-państw Aruzji składały się albo z wojsk najemnych lub obywateli-żołnierzy - których tradycje kontynuuje ta formacja, czerpiąca też obficie z metod walki imperialnych. Relatywnie ciężko opancerzona na wzór imperialny (przeszywanice z kolczugami) i uzbrojona w tarcze oraz miecze i włócznie (do odpierania szarż cięższego rycerstwa krajów wschodu), Tarczownicy stanowią żelazny rdzeń armii Aruzji.
Łucznicy Karpińscy - Formowanie głównie z Karpinów - tradycjonalistycznych klanów zamieszkujących wschodnie pogórze oddziały zaciężnych łuczników. Jako że łowiectwo jest obok pasterstwa jednym z typowych zajęć górali, wielu chętnie wybiera zarobek jako żołnierze zamiast klepania biedy na górskich halach. Uznać można ich za ze wszelkich miar typową formację lekkiej piechoty łuczniczej, często używanej jednak w charakterze harcowniczym, zwłaszcza gdy do walki dochodzi w trudnym terenie, który Karpińczycy znają jak własną kieszeń.